United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !


Er was iets in de volmaaktheid en de verfijning van dat treurige gezicht, dat hem razend maakte. Je bent laag, schandelijk laag, mompelde hij. Stil Alan, je hebt mijn leven gered, sprak Dorian. Je leven? Groote God wat een leven! Je bent van slechtheid tot slechtheid gevallen en nu tot misdaad toe. Bij wat je mij dwingt te doen, denk ik niet aan jouw leven. Alan, fluisterde Dorian, met een zucht.

Hij gevoelde zich volmaakt gelukkig. Eensklaps viel zijn oog op het scherm voor het portret; hij ontstelde. Heeft meneer het koud? vroeg de knecht, die een omelette op tafel zette. Zal ik het raam dicht doen? Dorian schudde het hoofd. Ik heb het niet koud, fluisterde hij. Zoû het waar zijn? Zoû het portret werkelijk veranderd zijn? Of was het maar een spel van verbeelding geweest?

Vertel nog het een en ander van Mr. Dorian Gray. Zie je hem dikwijls? Iederen dag. Ik zoû niet gelukkig kunnen zijn, als ik hem niet iederen dag zag. Hij is mij een behoefte geworden. Hoe vreemd! Ik dacht, dat jij nooit om iets anders dan om je kunst zoû geven.

Hij voelde dat, zoodra hij alleen was, hij het portret zoû bezien. En hij huiverde voor de zekerheid. Toen de knecht koffie en cigaretten gebracht had, wegging, had Dorian grooten lust hem te zeggen te blijven. En toen hij de deur achter zich sloot, riep hij hem terug. De man stond weêr vóór hem. Dorian zag hem aan. Ik ben vandaag voor niemand thuis, Victor, sprak hij met een zucht.

En toen ik dus nu dit aanbod kreeg voor Parijs, besloot ik jouw portret tot het voornaamste in mijn verzameling te maken. Het kwam nooit bij mij op, dat je weigeren zoû. Ik zie nu, dat je gelijk hebt. Het portret kan niet geëxpozeerd worden. Wees niet boos op me, Dorian, om hetgeen ik je verteld heb. Want, zooals ik eens tot Harry zei, je bent geboren om aangebeden te worden.

Ja, herhaalde Lord Henry, dat is een van de groote mysteries van het leven: de ziel te genezen door de zinnen en de zinnen door de ziel. U is een vreemd amalgama. U weet meer dan u zich bewust is, en u weet minder dan u wilt weten. Dorian Gray fronste zijn wenkbrauwen en wendde het hoofd om.

Hij rukte zich van haar los met een vloek, en rende naar den hoek van de straat, maar Dorian Gray was verdwenen. Toen hij terug kwam, was de vrouw ook weg. Een week later zat Dorian Gray in de serre van Selby Royal te praten met het aardige hertoginnetje van Monmouth, die met haar echtgenoot, een vermoeiden man van zestig jaar, onder zijne gasten was.

Buitendien, Dorian, bedrieg jezelven niet. Je kunt het leven niet regeeren met wil of met bedoelingen. Het leven is een kwestie van zenuwen en spieren, en langzaam opgebouwde celletjes, waarin de gedachte schuilhoudt en de passie zijn droomen droomt. Je voelt je zeker van jezelven, je denkt sterk te zijn.

Lord Henry liep de kamer door, ging naast Dorian zitten, nam beide zijne handen in de zijne, en hield ze vast. Dorian, zei hij; die brief schrik niet was om je te zeggen, dat Sybil Vane dood is. Een kreet van pijn kwam over Dorians lippen, hij vloog op en trok zijne handen weg. Dood! Sybil dood! Het is niet waar! Het is een afschuwelijke leugen! Hoe durf je het te zeggen!

Zoodra de man binnenkwam, nam Dorian zijn cheque-boek uit een lade, en legde het open vóór zich. Je komt zeker voor dat ongeluk van van morgen, Thomson? zei hij, eene pen opnemend. Ja meneer. Was de arme kerel getrouwd? Laat hij familie achter? Dan zal ik ze geld zenden, zooveel als je denkt, dat ze noodig hebben. Wij weten niet, wie hij is, meneer. Dat kwam ik u juist zeggen.