United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij opende een lade van zijn secretaire, nam er eenige bankbriefjes uit, stak ze in zijn zak, sloot de secretaire weder en schelde. Basque keek door de deur. "Laat den man binnenkomen," zei Marius. Basque diende aan: "Mijnheer Thénard." Een man trad binnen. Nieuwe verrassing voor Marius. De man, die binnentrad, was hem volkomen onbekend.
Hij nam uit een secretaire een portefeuille die eenige bankbriefjes bevatte en het paspoort, waarvan hij zich dat jaar had bediend op zijn reis naar de verkiezingen. Wie hem gezien had, terwijl hij deze verschillende handelingen verrichtte, die met zulk eene ernstige overweging gepaard gingen, zou niet vermoed hebben wat in hem omging.
Pierre antwoordde niet, maar zijn oog sprak het bevel dat de Fransche vlag daar zou blijven, om den vijand te toonen dat Pierre Toulemaire geen lâche en geen traître was. Ja, dat zal hij toonen. Zie maar: in zijn keurig schrijfvertrek gekomen, neemt hij uit de geheime lade zijner secretaire, een paar kleine revolvers; laadt ze en verbergt ze zorgvuldig in zijn kleeding.
Zij vliegt over de daken. Zie maar, verscheurd door een tijger...! Laat los! ik ben een tijger!... Heisa! Laat los! ik moet haar vangen! In de secretaire. Ho! ho! pakt hem! pakt hem! Helmond! O, o! Helmond!" In hetzelfde oogenblik stormt het kind van den timmerman angstig geworden ter ziekenkamer uit. "Vader! vader! help!" roept het gillend aan de trap.
"Volkomen juist," zeide de huisheer; "ik heb niet het recht u die zaken af te nemen zij liggen nog boven in de secretaire. Ga maar even mee; indien de persoon, die uw kamer gehuurd heeft, nog niet slaapt, kunnen we wel even binnen gaan." In den loop van den dag was de kamer verhuurd aan een jong meisje, Mimi, met wie Rodolphe indertijd een liefdes-duo begonnen was. Zij herkenden elkaar dadelijk.
Als hij opstaat dan zal dat beter worden. Ja, zoo is het. Wacht, hij moet den sleutel van het orgelkamertje nog op zijn gewone plaats in de secretaire hangen. Daarna wil hij zich uitkleeden en een weinig gaan rusten; dat zal toch beter zijn. Nu is de secretaire geopend. Neen,-ja,-bonst het hoofd: neen,-ja; niet zien, wel zien; neen,-ja. Het binnendeurtje was al open.
Zie, tot bij de secretaire in gindschen hoek rolt hij zich langzaam voort; een verborgen zijlade trekt hij open, en neemt er den ring uit die zijne sleutels verbindt.
"Maar kus mij toch!" "Komaan," zei Théodule. En hij kuste haar. Tante Gillenormand naderde haar secretaire en opende ze. "Ge blijft immers de geheele week?" "Neen, ik vertrek van avond, tante." "Dat is onmogelijk!" "Stellig!" "Ach, blijf, Théoduultje, als ik u bidden mag." "Mijn hart zegt ja, maar het consigne neen! 't Is heel eenvoudig.
De secretaire wordt geopend, en 't is met een gil van ontzetting dat Willem in den leuningstoel terugzinkt, want in het kleine spiegelglas binnen dat meubel, heeft hij het beeld weergezien van hem, die zich zoo dikwijls aan zijn geest vertoonde, het beeld van den beenigen sikkelvoerder, maar nu volmaakt gelijkende op hem den arme zelven. De naburige torenklok slaat tien.
En nu nu is hij dan zeker dat niemand hem bespieden of overvallen zal. Voor de secretaire gezeten, met de rechterhand zijn gloeiend hoofd ondersteunend, houdt hij in de linker- het photographie-portretje van een veertien- a vijftienjarig meisje, en beschouwd het met strakken en diepweemoedigen blik.
Woord Van De Dag