United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nou, ik wil 't royaal behandelen; je zult van elke honderd gulden er twintig hebben." "Och, kom! dacht jij dat? Jongens, jongens! dat's te scheutig, Strijkman, dat neem ik niet aan." "Niet?" vroeg de pandjesbaas verwonderd. "Waarachtig niet, dat doe ik niet." "Wat dacht jij dan, juffrouw?" "We zullen eerlijk deelen, jij de helft en ik de helft, annemekannememeesamen, hoor!" "Hè? Je dolt met me."
De misvormde sigaren, dat zijn de slecht gerolde, de te groote of te kleine worden onder de werklui verdeeld, die ze voor een kleinigheid aan de bezoekers afstaan. Ook de patroons zijn zeer scheutig met het schenken van de uitstekende "puros" aan iedereen, die hun magazijnen komt bezoeken, alleen de inboorlingen worden terecht geweerd.
Wij leven zoo stilletjes voort; we konden het wel wat breeder hebben, als jij maar wat meer woudt afschuiven, maar jij bent nou eens niet scheutig; anders..." "Wou je me nog gauwer doodarm maken?" "Waarachtig niet, Strijkkie, we moeten langer pleizier van je geld hebben dan vandaag of morgen; daarom doen we langzaam aan, dan breekt het lijntje niet." "Zanik nu maar niet langer.
Nou, maar morgen zal hij zijn geld hebben en we zoeken een andere woning; een betere, hoor!” „Wat zeg je daar, Dirk? Heb je dan geld, en van wien?” „Geld, neen! Hm! ja! neen! Maar ’k zal den baas om voorschot vragen en....” „Och heer! reken daar niet op; die is niets scheutig.”
Was ik het maar nooit begonnen. Maar 't is toch ook vier ton! Als ik die kluit uitbetaald krijg, kan 't er wel af. Hm! die procureur is niet scheutig. God weet, hoe lang 't nog duren kan, eer... En 't is niet sekuur ook. Vrouw Juttner is te goochem. O! Philip, wat ben je een ouwe ezel geweest! Ja, maar ik moest toch een jongen hebben. Dat die Kobus, die krates, ook juist zoo'n moeder heeft.
Den geheelen dag was dit wonder van verbazing voor de jeugd uitgestald geweest, zonder dat te Montfermeil een moeder was gevonden, rijk of scheutig genoeg om ze voor haar kind te koopen. Eponine en Azelma hadden uren in haar beschouwing doorbracht, en zelfs Cosette had, hoewel steelsgewijze, ze durven begluren.
"Ja, als wij het eerst aan Spanje brengen, zal Spanje er ons naderhand mede beschenken," zeide Mom, met bitterheid: "Is het zoo niet? Ik weet den toestand, waarin gij verkeert: uw krijgskas is uitgeput, Spinola berooid en de geestelijke orden zijn, zooals altijd, niet scheutig."
"Wel Rustig," zei Gascoigne, "heb je nu genoeg van den wal?" "Meer dan genoeg," antwoordde Jack; "ik denk nu geen verlof meer te vragen." "Dat is maar goed ook, want meneer Pottyfar is er niet erg scheutig mee, dat verzeker ik je; er is maar één middel om verlof van hem te krijgen." "Zoo! en wat is dat dan?"
Woord Van De Dag