United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Plaas voor de Heere!" schreeuwde de man met het stokje; en de Meeuwsens, vader en zoon, betraden het geheimzinnige en schitterende voorportaal van 't Cirque Olympique van den Heer Blanus. "'k Wil dan alêvel 't spul ook is zien," zei Gerrit tot een juffrouw, die achter een vierkant gaatje zat, woar Gijs niet van begreep hoe ze d'r deur was gekommen. "Welche rang?" vroeg de juffrouw.
Zoo ginge me dus die plaas op, bestege onze gereedstaande rosse, en reje in 't holst van de nacht die weg na Thole op.
Ja, je ken daar zóó uit de 'oek gaan schiete, want er wier netuurlijk op mijn en me staf fel gespionneerd of wij 't wel ware, en dan mot je derec tege zukke mokkels beginne: mag 'k je 's ... 'n smokkeltje geve, lekker dier? An elkeen wier dus z'n plaas beweze, uitgezonderd de generaal; die mot zelf wete waarof tie zit.
"Nou komt die schets van mijn: Zag 'k daar al die groote hoofde lekker ete en drinke. Ik liep er hongerig voorbij de glaze en zag dat. En 'k vroeg mezelvers af: da's toch zoo goed voor mijn as voor 't kappitaal? Goed, ik tree binnen, gaan an 'n tafeltje zitte, trek me ulster uit, en volges die etikette hang 'k 'm an de portemanteau, die achter dat tafeltje plaas heeft.
Nou!", suste de blinde: "Heit-ie nie gezeid dad-ie 'n plaas voor 'm open zou houe?... Wat maak jij je drùk, Dovid... As-die nog nie-eens gegète heit!"... "Laat-ie wel vrete!", schreeuwde Dovid: "Laat-ie niè vrete! Ook 'n zorg!" Het was tusschen hem en Eleazar al lang 't geharrewar van twee die mekaar in geen jaren hebben gezien, mekander niet meer verstaan.
Maar de hossenden schenen geen lust te gevoelen om met die gespierde vuisten kennis te maken, want: "Hosse, hosse, hosse!" klonk het, en de wilde troep trok verder. "Honde en ape, Heere!" riep een man, Gijs een gedrukt briefje in de hand stoppende: "Levendige gedresseerde honde en ape. Kom binne; 25 cente maar. Binne, binne, daar is noch plaas!"
"Volges de etiquette van de gevraagde wijn of flesch, wordt daar een borretje bij gebracht met de kwitantie. Die bediende loopt heen en weer. De minste beweging, dat hij ziet of merkt, dat je geld op dat borretje legt, neemt ie 't weg met de kwitantie, en brengt de overschot van 't geld weer op z'n plaas an de tafel waar je zit. Mot je allemaal die etiquette van wete, zooas ik.
"Niet zoo dicht bij 't water komme", waarschuwde Eleazar: "je leit 'r in eer je 't weet en ik ken niet zwemme." "Is 't je eigen schuld, zeg? In plaas dooie visschies te kaaie, kon je toch wèrke"... "Ja-ja", zei Eleazar: "