United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !
PROTEUS. Ik hang, heer, enkel af van uwen wil, En geenszins van de wenschen van mijn vriend. ANTONIO. Mijn wil stemt vrij wel in met zijnen wensch. Sta niet verbaasd, dat ik zoo snel besluit, Want wat ik wil, dat wil ik; daarmeê uit.
Dit pad loopt ~schuin~ door het bosch. De storm wierp den boom over den weg, zoodat het verkeer gestremd werd. Pas op, de tafel staat . Deze schilderij hangt iets ; hang ze dus recht. Ik geloof, dat gij mij den voet wilt zetten. Wat loopt hij zijn hakken . Hij trachtte in richting de kust te bereiken. Hij heeft den hoed opgezet. De stormen wierpen een zandbank voor de haven.
"Vooruit, Jan, trappen. O, wat hang je schuin nog veel erger dan ik. Ik kan je niet " "Bom!" Daar lag Jan onder de fiets, maar hij sprong dadelijk overeind en stapte opnieuw op. "Je moet me beter vasthouden, Karel, je laat me ook maar dadelijk vallen." Daar ging het weer. Jan trapte nu uit alle macht, want hij was in 't geheel niet bang uitgevallen, en inderdaad ging het een eindje goed.
Zoo soms iemand de aanmerking maakte dat de beschuldigde misschien wel onschuldig was en dat men in allen gevalle zijne verdediging kon hooren, dan antwoordde de alcade: "Kom! kom! gij weet wel, vrienden, dat er geen onschuldige onder u is; heeft hij de misdaad niet bedreven waarvoor hij teregt staat, dan heeft hij er toch andere gedaan, hier of elders; dus, hang maar op!"
»Dat is een te eerlijke dood voor een spion!" »De strop!" »Ja, de strop!" »Hang hem op!" »Ja, hang den spion op!" Spion!... Ja, dat was de beschuldiging, welke dat grauw, welke die ellendelingen lieten hooren! Dat was de beschuldiging, welke door Texar ingefluisterd was!
Ik zie geen tien meter ver vóór mij uit. 't Wordt vijftien per uur rijden, minder nog, want ik zie letterlijk niets meer, ik hang drie kwart uit den wagen en onderscheid nog nauwelijks wat weg, of gras, of sloot, of boom is. 't Is of de wagen door wegdrijvende watten rijdt. Eensklaps, midden in die grijs-duistere eenzaamheid, twee zwakke lichtjes in de verte.
"Daar hebt u dan ook reden voor, jonge man," antwoordde de gedelegeerde, terwijl hij de kamerjapon van zoo voorname afkomst aantrok. "Hang den rok van mijnheer aan den porte-manteau," zeide Schaunard met een beteekenisvollen blik tot zijn vriend. "Zeg eens," mompelde Marcel, terwijl hij zich op zijn prooi wierp en heimelijk naar Blancheron wees "hij ziet er prachtig uit zoo!
"Ben je dus werkelijk alweer verliefd?" vroeg de dichter. "Dat ligt nu eenmaal in mijn natuur," antwoordde Rodolphe; "mijn hart lijkt op een woning, die je dadelijk te huur hangt, zoodra de bewoner heeft opgezegd. Wanneer een liefde mijn hart verlaat, hang ik een bordje uit, om een andere te krijgen. De kamers zijn bovendien prettig om te bewonen en pas gerepareerd." "En wie is die nieuwe afgod?
Tusschen de, in het vorige hoofdstuk besproken klimplanten en die, welke wij hang- of ampelplanten noemen, bestaat een werkelijk verschil.
Gij die getuigen zult in de volgende eeuwen, Komt, ik wil U vertrouwen in het innigste onder dit onlijdelijk uiterlijk, ik zal U zeggen hoe gij mij heeten moet, Noem mijn naam en hang mijn beeltenis op als van den man die de teederste minnaar was, Het portret van den vriend, den liefdezoeker, die door zijn vriend, zijn liefdezoeker zeer teeder werd bemind, Die zich niet verhief op zijne zangen maar wel op de onmetelijke zee van liefde in zijn ziel, die hij mildelijk uitstortte, Die vaak in groote verlatenheid waarde en dan dacht aan zijne lieve vrienden, aan die hem lief hadden, Die vèr verwijderd van hem dien hij liefhad peinsde in slapelooze nachten, vol onvoldaanheid, Die maar al te goed de pijnlijke, pijnlijke vrees kende, dat hij hem dien hij liefhad toch heimelijk onverschillig was, Wiens gelukkigste dagen die waren als, in de verte van alles, in velden, wouden en op heuvels, hij en een ander wandelden hand in hand, zij tweeën alleen, van andere menschen verwijderd, Die vaak in de straten drentelde zijn arm gebogen over den schouder van zijn vriend, terwijl de arm van zijn vriend op zijn schouder rustte.
Woord Van De Dag