United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Temidden van die mengeling van kleuren troonde de jonge, blozende knaap op zijn vurig ros. Vroolijk zwaaide hij naar alle kanten met zijn muts, de wind speelde door zijne blonde lokken, zijne oogen glinsterden van trots en vreugde en de opwinding kleurde zijne wangen helder rood.
»Met uw ijver beschaamt gij onze verdenking," viel Sir Reginald in, Frits glimlachend aanziende, die even kleurde en hem een blik toewierp of hij hem het zwijgen had willen opleggen. »Gijlieden hebt mij verdacht? ei zoo! waarvan dan toch? Zeg op, Frits! gij kleurt als een schuldige." »Niet van kwaad, toch slechts van wat overdreven piëteit!
Zij kleurde zijn gezicht met de liefde van haar oogen, maar zoende niet te-rug. Zij vond den toestand toch wel een beetje vreemd, zoo, hier op haar kamer. Op-éens merkte zij haar nachtjak, dat voor het bed op een stoel lag. Zij gooide het jak gauw op haar bed en deed de gordijnen zorgvuldig over mekaâr en de stoel er tegen aan, zoo dat er geen opening meer zichtbaar bleef.
Haar dicht-gesloten mond kleurde daar gelijk een barstende vrucht. Sörge hernam: Men zal niet veel aanvangen, eer ik weg ben. Maar nauw ontsnapt, word ik hier de oorzaak van groot misbaar. Ik bid u wel te willen zorgen voor eenige belangen van stoffelijken aard, die ik zelf niet gansch kon beredderen.
"Ook wat te gauw?" vroeg 't vrouwtje, en ze bekeek Ida van boven naar beneden. "Misschien wel", zei Ida zacht, en ze kleurde. Een poosje later hadden de vlugge vingers alles weer in orde. "Ziezoo", riep 't vrouwtje, "nu is 't morgen gauw en goed, is 't niet, kind?" Het vrouwtje en Ida hadden weer een prettigen morgen.
Ik kleurde tot achter de ooren; maar ik begreep terstond, dat ik beter deed, hem de waarheid te zeggen, dan mij van gulzigheid te laten beschuldigen, en ik gaf hem daarop ten antwoord, dat ik sedert den vorigen dag niets gegeten had. En ontbeten? Ook niet ontbeten. En uw meester? Hij had evenmin iets gegeten. Dus is hij eigenlijk van honger en koude omgekomen.
Den volgenden dag ontdeed hij zich van zijn kostbare kleeding, en trok het eenvoudige gewaad van een Arabier uit de woestijn aan; daarna kleurde hij zijn gelaat en handen donkerbruin. Op deze wijze vermomd, begaf hij zich naar het koninklijk paleis, waar hij na een oogenblik wachten tot den Koning werd toegelaten.
Beseft gij niet dat een man, die geen nabestaande is, het recht niet heeft zoo tot een vrouw te spreken als gij tot mij gesproken hebt? kortom, dat gij u aan een grove onbescheidenheid schuldig hebt gemaakt? Welk recht hebt gij mij de wet voor te schrijven met wien ik zal trouwen of niet? Dat is toch zeker mijn eigen zaak." Geoffrey kleurde tot over zijn slapen.
»Daar heb je het nu, Sally," zeide de moeder boos, »ik heb je nog zóó gewaarschuwd!" Sally scharrelde weer op haar plaats, kleurde een beetje en hervatte het werk. »Dat noemen ze bij ons een bruinvisch vangen," zeide de vrouw.
En toen nu dat rood zoo mooi kleurde in de witte sneeuw, dacht zij bij zichzelve: »Had ik toch een kindje, zoo wit als sneeuw, zoo rood als bloed en zoo zwart als het ebbenhouten raam!« Kort daarop werd haar een dochtertje geboren; het was zoo wit als sneeuw, zoo rood als bloed en haar haartjes waren zoo zwart als ebbenhout, daarom werd zij »Sneeuwwitje« genoemd; en toen het kind geboren was, stierf de moeder.
Woord Van De Dag