United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bovendien loopt dien weg door het land der Beni-Hassen, dat wil zeggen door het land van het bloeddorstigste en roofgierigste gespuis van geheel Afrika, ware duivels, die niemand door hun land laten trekken. Welnu, zeide de luitenant, de wenkbrauwen een weinig fronsende, ik heb mij voorgenomen naar Fez te gaan en hoop dat ondanks al uwe bezwaren te doen.
Ik heb je willen schaken om losprijs van je vader te krijgen, maar nu een gunstig noodlot je gevoerd heeft tot bijna in mijn armen, wil ik je omhelzen en zal je de mijne zijn en zullen alle deze schatten je toe behooren, o schoone maagd! Ik verschrikte hevig, toen ik plotseling Manes ter andere zijde, somber de brauwen fronsende, hoorde zeggen: Dionyzius, neem je in acht!
En het trof Gawein ook wel, dat er zoo vele oude Koningen heerschten alom in het rond, in deze landen, die de zee in het rond alomme omspoelde, zoo heel veel oude Koningen.... Gawein groette eerbiedig zijn schoonvader maar deze bleef recht, fronsende, voor hem staan, doorpriemende hem met nog vurige, booze oogen, fronsend de zware brauwen.
"Ja, mijnheer. En moet ik maar meteen bij de hertogin haar Ladyschap gaan halen?" "Neen," antwoordde hij, het voorhoofd fronsende, "stoor haar Ladyschap niet. Ga nu." "Dat geeft den doorslag," zeide Geoffrey, toen de man weg was. "Honoria en ik moeten scheiden. Ik heb met haar afgedaan." Dat had hij ook, ofschoon niet zooals hij het bedoelde.
Een runisch handschrift. Uitleg van het alphabet Het geheimschrift. Een geleerd man. Nichtje Gräuben. Ontcijfering van het dokument. Einde der ontcijfering. "Het is stellig runisch," zeide de professor zijne wenkbrauwen fronsende. "Maar er schuilt een geheim achter, dat ik ontdekken zal, of...." Een driftig gebaar gaf zijne bedoeling genoegzaam te kennen.
De oude had, onder twee fronsende wenkbrauwen, een paar oogen van smeulend vuur, en tusschen die oogen eene groeve, waarin een foliant vol diepe gedachten en eene gansche kroniek vol sombere herinneringen schenen verholen te liggen; de blik der jonge was als staal zoo grauw, zoo hard, zoo blinkend en zoo koud en toch met zijne levendigheid niet zonder iets, dat sommige mannen verlokkend vinden, andere brutaal.
De zeeman kwam bij hem boven en hij had liever de reis langs de kust genomen. "Mijnheer Harris," zeide hij, "waarom, in plaats van honderd twintig mijlen in de woestijn van Atacama af te leggen, niet liever de kust gevolgd? Was het niet beter de dichtstbij zijnde stad te bereiken, het zij ten noorden, hetzij ten zuiden?" "Maar, mijn jonge vriend," antwoordde Harris, het voorhoofd licht fronsende.
Doch Rhodopis zag nog lang, nu eens glimlachende, dan weder bedenkelijk het voorhoofd fronsende, naar de opgaande zon en het aanlichten van den dag. Den volgenden morgen liet Rhodopis Cresus verzoeken, haar een uurtje gehoor te schenken.
De schrijver heeft dus een middenweg gekozen: hij emailleerde de gesprekken van Lancelot en de koninginne Guenever, van Gawein en de zoete Ysabele met Midden-Nederlandsche termen en tikjes; hij incrusteerde er zelfs zijn eigen beschrijvenden stijl mede en spreekt dus wel eens van een "foreest" in stede van een "woud" en van een "liebaert" in stede van een "leeuw". Hij hoopt, dat noch dialoog, noch beschrijvende stijl op deze manier, die een zekere "locale kleur" geeft, den beschaafden lezer moeilijkheid bare, en dat de eerst fronsende lezer om zoo veel Midden-Nederlandsch email spoedig de brauwen ontfronsen zal en wel heel gauw op de hoogte zal komen.
Zij verzoenden zich. Maar Frank vond dien trots van Bertie belachelijk en leed er onder, dat dit alles een geheim voor Eve moest blijven; hij had zoo gaarne Eve hierin geraadpleegd. En meer en meer zag hij met fronsende wenkbrauwen en knippende oogen naar henbeiden. Eve en Bertie, als zij des avonds in het zachte, blauw omkapte licht der lampen naast elkander zaten, pratend als broêr en zuster.
Woord Van De Dag