United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
De kokeler peinsde een oogenblik en keerde zich vervolgens naar Elske: "Vrouke!" zeide hij in gebroken Nederduitsch: "hoe lang ik hier wezen?" "Ongeveer een goed half uur," zeide Elske, zonder zich te bedenken. De kokeler zag den Ridder aan met een zegevierenden blik. "Vrouw!" riep Reinout: "bezwaar uwe ziel met geen logen. Hoe lang is die schelm hier geweest?"
"Ik heb al meer bespeurd," zeide Deodaat, het hoofd schuddende, "dat Walger de beste man niet was. Wel Elske!" vervolgde hij, naar de bedstede gaande: "hoe staat het er mede?" "Ik hoop dat het schikken zal, Ridder!" antwoordde Elske, moeite doende om met het hoofd te knikken: "hadden deze brave menschen mij niet geholpen, ik ware er om koud geweest."
Elske, die nu de hoop had opgegeven van haar man terug te zien, had aan den monnik, op zijn verzoek, de daagsche kleeren van Walger en haar zondagspak voor een ruime belooning afgestaan en zich tevens verbonden, dezen verkoop, althans een paar dagen, geheim te houden.
Hij verklaarde daarom ook aan de Ambtslieden, dat hij hen zoude vergezellen. "Wij zullen verheugd zijn, de eer van uw gezelschap te genieten," zeide de marktschrijver: "en gij, goede vrouw!" vervolgde hij tegen Elske, die gedurende het gansche gesprek van Reinout en Paolo, waar zij geen woord van verstaan had, bedaard was blijven doorspinnen, "hoe gaat het al?
Barbanera, die naast hem zat, zag op dit oogenblik den monnik in 't gezicht, die hem echter niet herkende, daar zij elkander slechts eenmaal aan het ziekbed van Elske gezien hadden, en de kwakzalver thans den wassen neus niet ophad, die hem anders vermomde.
Daar hebt gij nu wat aan gehad, om uw wijf te slaan en met eens andermans paarden door te gaan. Ik geloof wel, Jonkvrouw! dat uw vos voor hem schrikte. Zij zijn oude kennissen." "Hoe!" zeide Madzy: "was die ongelukkige de man...." "De man van Elske, met uw verlof," zeide Daamke: "en de dief van het paard, dat gij berijdt.
"Wacht!" vervolgde de kwakzalver, zich zoodanig om wendende dat Elske zijn beweging niet zien kon, en meteen den valschen neus, die hem vermomde, even africhtende: "herkent gij mij nu?" "Ik herken u," zeide Reinout: "maar nog begrijp ik niet...." "En gij wildet mij dooden? mij, met wien het geheim uwer geboorte ten grave zou dalen?" "Maar, waarom hebt gij u niet terstond bij mij aangemeld?"
"Ik gevoel mij beter," zeide Elske: "en ik hoop dat het zonder medicijnen wel zal schikken; als buurvrouw Machteld bij mij blijft van nacht; want ik ben doodsbang alleen." "In dat geval kunnen wij terugkeeren," zeide vader Syard tegen zijn twee gezellinnen; "het voegt ons niet, de Heeren aan 't klooster langer in ongerustheid te laten."
Ik heb daar zooeven gehoord, dat uw man u half dood geslagen heeft en van zijn bediening is ontzet." "Ach!" zeide Elske: "ik ben een bedurven mensch, en hoe ik het zal redden met mijn twee bloeien van kinderen, weet onze lieve Vrouwe! en mijn man moet zeker denken dat hij mij dood geslagen heeft; want hij is nog niet terug gekomen."
Terwijl hij zich met deze toebereidselen onledig hield, was de schoone Madzy, vergezeld van den Heer van Aylva, den Kloostervoogd, vader Syard en eenig gevolg, een morgenbezoek bij de arme Elske gaan doen, en hadden zij vervolgens hun wandeling door de omliggende bosschages voortgezet. Het onderhoud was onmerkbaar afgeloopen, daar ieder zijn bijzondere redenen tot ernst en nadenken had.
Woord Van De Dag