United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Van alle landen der oude wereld is Japan, wanneer men de binnenlanden van Afrika uitzondert, een dergenen, die het langst aan het Westen onbekend zijn gebleven. De eerste tijding van het bestaan van dit land ontving Europa uit den mond van den beroemden venetiaanschen reiziger der 13e eeuw, Marco Paolo.
Hij vermeldde de wijze, waarop hij bij Carlo della Scala gekomen was, herhaalde hetgeen Barbanera hem betreffende Bianca had gezegd, en door ons in het achtste Hoofdstuk geboekt is, en gaf vervolgens verslag hoe hij bij dit zonderling toeval, in dezen zijn ouden bekende Paolo ontmoet had, aan wien hij de ontdekking der waarheid verschuldigd was.
148 Het gezelschap van zessen scheidde zich in tweeën; wel anderen weg leidt de wijze Leidsman mij òp, de rustige lucht uit, de lucht in, die siddert; 151 en ik kom in dat deel waar niet is wat licht geeft. Tweede ommegang. Ontmoeting met de Helle-dichter, Minos. De wervelwind, die de zondaren des vleesches voortzweept. 73-einde. Ontmoeting met de in dien wind voortgedragene Francesca en Paolo.
"'t Is mogelijk," zeide Paolo: "maar toch een wezen, dat u liefheeft en er u blijken van geeft door u alleen deelgenoot mijns geheims te maken." "Welaan! noem uw eisch: en ik zal zien wat ik doen kan."
"Geloof, Paolo! dat mijn dankbaarheid....." "Dankbaarheid is een woord: ik ben te oud geworden om in uwe handen niet meer te worden dan de citroen, welken men wegwerpt na er het sap van uitgedrukt te hebben. Ik eisch stellige bewijzen, geen ijdele beloften." "Gij zijt een ellendig wezen, Paolo!" zeide Reinout, hem met een verachtelijken blik aanziende.
"Wist ik, of gij den ouden Paolo zoudt willen herkennen? Weet gij, of ik onderricht ware, dat gij u hier bevondt? Zijt gij overtuigd, dat de berichten, die ik breng, u aangenaam zullen wezen?" Reinout zweeg een oogenblik en zag eenigszins onthutst voor zich neder.
"Zooals gij wilt: doch hoe dit ook zij: wat zoudt gij den armen Paolo geven, indien hij u de stukken in handen stelde, welke gij noodig hebt om u voor den zoon eens aanzienlijken edelmans te doen herkennen?" "Gij kent mijn vader!" riep Reinout: "en zijn naam is...." "Inderdaad! ik ken hem; maar zijn naam moet tot nog toe een geheim blijven; het is goud waardig."
Dit gezegd hebbende nam hij tegenover Barbanera plaats, in de houding van iemand, die een belangrijke mededeeling en een lang verhaal verwacht; namelijk, hij stak de beenen voor zich uit, liet een arm naast zich neerhangen, leide een elleboog op tafel en zijn kin op de opene hand en zag Paolo strak in 't gelaat.
Daar niemand de pad durfde naderen, legden zij rondom een zeer grooten hoop van droog hout en verbrandden hem met de salie-struik. Dat was het einde van het proces van den heer rechter bij den dood van den armen Pasquino. Hij met zijn Simona werden zoo opgezwollen door Stramba en 1'Atticciato en Guccio Imbratta en Malagevole in de kerk van San Paolo begraven, waarvan zij parochianen waren.
Hij verklaarde daarom ook aan de Ambtslieden, dat hij hen zoude vergezellen. "Wij zullen verheugd zijn, de eer van uw gezelschap te genieten," zeide de marktschrijver: "en gij, goede vrouw!" vervolgde hij tegen Elske, die gedurende het gansche gesprek van Reinout en Paolo, waar zij geen woord van verstaan had, bedaard was blijven doorspinnen, "hoe gaat het al?
Woord Van De Dag