United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Is dan de kunst niet alleen tot verrukking? Mijn verstand kan dit niet beseffen; kom gij schoone, en leer mij zien in dat andere tooverland, dat zich nog slechts als een duistere nevel aan mij voordoet. Allengs was zij op den oever gekomen. Weldra de weg is zoo kort, als twee harten opengaan zaten zij naast elkander en waren in lief gekoos verzonken. Wie zijt gij toch? zei ten laatste Mimosa.
In duistere holen en gaten, te slecht voor een hond, ontwaart ge soms tien of twaalf uitgemergelde menschelijke wezens, op planken uitgestrekt, met strakke blikken in het ijdel starende, en hun best doende om zich zelven en hun ellende te vergeten in het droomland van den opiumrooker.
En nauwelijks was men aan het eind, of Selam hield plotseling zijnen ezel in en met de hand recht voor zich uit naar de duistere omtrekken van eene stad wijzend, riep hij met eene heldere stem: Ziedaar Fez, de heilige stad! Allen hielden stil en gedurende eenige oogenblikken kon men een speld hooren vallen.
Maria, die ouder en ook sterker tegen het lijden dan Machteld was, rees eerst uit de duistere mijmering, en sprak: "Waarom, o mijn Vrouw, zouden wij ons zozeer door leugenachtige dromen laten folteren?
Lang bleef zij in haar treurgeestigheid verzonken; zij dacht beurtelings aan alles wat haar nog meer in wanhoop mocht dompelen. Dan bracht het duistere aandenken de naarste dromen om haar: zij zag haar rampzalige vader in een vochtige kerker geboeid, hoorde het geratel zijner ketens en de galmen, die in het akelige verblijf zijn pijnlijke zuchten herhaalden.
Weinig andere menschen dan juist de Dalmatiërs zouden in deze dagen van beschaving en vooruitgang er vrede mee hebben, te wonen in de duistere, smalle, kwalijkriekende straten van dit primitieve, stumperige stadje.
76 En één, die de Toskaansche sprake vernam, riep ons achterna: "Houdt de voeten stil, gij die dus snel door de duistere lucht loopt: 79 wellicht kreegt ge van mij dat wat gij zoekt." Waarop de Gids zich omdraaide en zeide: "Wacht, en schrijd voorts naar zijnen tred."
Te Athene, waar hij zich sedert 450 meestal ophield, vond hij grooten bijval, v. s. werd hij door Pericles naar Thurii gezonden om er de wetten te herzien. Daar hij in een van zijne werken gezegd had, dat hij niet wist of er goden waren en dat een menschenleven te kort was om zulk een duistere zaak te onderzoeken, werd hij als atheïst aangeklaagd en veroordeeld.
O laat ik teruggaan naar het Paradijs! O schaamte en Vrouw! O laat ik U tegen mij aandrukken om op uwe lippen voor 't eerst de kussen te planten van een zelfbewusten man. O, het raadsel, de drievoudig-gelegde knoop, de diepe, duistere afgrond, alles ontbonden en verlicht! O ik wil heensnellen waar ik eindelijk ruimte en lucht genoeg vind!
Ons hart springt van vreugde op, wanneer wij een enkele maal in Amsterdam den trein ontstijgen; wij zijn dan vol jolijt, vanaf den eersten borrel in een grootsteedsch koffiehuis, tot het moment, dat we ons haastig weer naar het station spoeden, door de duistere straten, waar een dwalende vrouw ons vòl ingehouden haat tusschen de tanden door toe-sist: »Dag sssch
Woord Van De Dag