United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik weet niet, waarom de slanke driemaster daarginds zich plotseling aan mijn innerlijk oog als een spookschip voordeed... Misschien wel, doordat die donkere gestalte zoo onbewegelijk stil zat en doordat er uit iedere plooi van haar zwart gewaad een doodszucht scheen op te stijgen... Luisterend, voorovergebogen zat zij daar en keek zonder te zien..., keek alles voorbij, keek door alles heen... Met brandende oogen staarde zij in het verloren tooverland van haar jeugd !
Helle kwam op haar af, gaf haar een handje en ging naast haar loopen. Zij keek alles met nieuwsgierige blikken aan en voortdurend lag er een gelukkige glimlach om haar mond. "Het is alsof je uit een tooverland komt," zeide hij, terwijl hij haar met zijn oogen volgde. Zij keerde zich om en keek hem aan. "Dat doe ik ook," zeide zij. "Ik kom uit het tooverland van mijn liefde.
Dan bleven zij stilstaan, en, terwijl zij elkaar aanzagen, zeiden zij soms vragend: "Vindt je niet, dat het precies is, alsof we hier samen een tooverland ingaan?"
Die zich louteren in de loutere wateren, zeide Gwinebant en bekruiste zich als Lancelot had gedaan. Wij zijn op de heilige Landouwen gedoold, zeide Lancelot en hij schouwde om zich rond. Dit is niet Logres meer. En zelfs niet meer Wonderland van ouden Mirakele! En noch tooverland van Morgueine en van Merlijn.... Zullen zij gered worden voor Paradijs, o Lancelot? vroeg Gwinebant huiverig.
Rosei bevond zich in een tooverland, waar de Natuur òf haar natuurlijke wetten vergat, òf door de bevolking van dat land tot nieuwe wonderen gebracht werd. In het oosten was een zilveren hemel, waarover de gouden zon scheen, en in het westen was er een gouden heuvel, waarover de maan haar zilveren licht uitgoot.
De tuin ligt blank beneden, Ziet gij het wel? O! alles was tot heden, Het hééle leven, maar spel.... Kom! en geef mij de hand En laat mij U leiden door lanen, Waar bloemen aan den kant Glinsteren nat van tranen. Kom! en geef mij Uw hand En ik zal U leiden waar Ons land als een tooverland Licht in den maannacht klaar.
Welk een schoonheid, dat oude reuzen-kunstwerk, overal met goudbruin klimop begroeid, en dan die heerlijke hangende tuinen! Het was ons, alsof we een oogenblik in een tooverland waren. Vooral toen we gebracht werden op een plek, van waar we 't gezicht hadden op de stad, op den Neckar, op de bergen rondom, op de vlakte in de verte. We zagen alles in de heerlijke herfstbelichting.
Gij doet mij twijf'len, of ik niet verschil Van wat ik was, voert me in een tooverland; Zijt ge een godin, die mij vervormen wil? Vervorm mij dan! ik geef mij in uw hand. Ben ik nog ik, dan weet ik dit voorwaar: 41 Uw zuster, die daar weent, is niet mijn vrouw; Geen eed, geen echt verbond mij ooit aan haar, Veeleer, veeleer verpand ik u mijn trouw.
"Stel je voor!" zeide hij zacht tot zichzelf, "dat het werkelijk nog maar drie jaar is vóór we het beloofde land bereiken zullen! Het tooverland van ons geluk!" Zij bleef staan en keek hem aan. Dat hij nu ook juist dezelfde gedachten had en ze in dezelfde woorden uitte! Hij ging naar haar toe en met het kind op haar schouders, drukte zij zich tegen hem aan.
De wonderen van dit tooverland zijn wel waard beschreven te worden, en daar een groot gedeelte van de handeling dezer romance zich daar afspeelt, zullen wij ons inschepen op de toovergalei, die altijd gereed ligt in de haven der legende, en naar het eiland zeilen, om op de betooverde kust te landen. Hier volgt dan een beschrijving in dichtregels van het eiland.
Woord Van De Dag