United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu van onder de asch der stof prikten zij hun glans-spritsende oogjes in de zijne, met een getjilp en gekir van kijken, in een uitgesliep van tijdeloos gekijk. Doch voorbij het bekruiste lichtraam, schreiend, was zijn gestaar neêrgezakt op de gestalte van den dokter, stoffig, met de armen aan het lijf.... en ellende, die rug was kolossaal en vaag een herhaling geworden van zijn aangezicht.

Anna bleef heden, tegen haar vroegere gewoonte, te huis, had eene conferentie met haar modemaakster en ging toen naar de kinderkamer, waar zij den geheelen avond met haar zoontje doorbracht, legde hem zelf te bed, bekruiste hem en dekte hem toe. Zij verheugde zich, niet te zijn uitgegaan en den avond zoo goed doorgebracht te hebben.

Dat heeft hy me vast beloofd. Dan zal ik God danken voor 't leven dat-i my geschonken heeft, en omdat ik by pater gewoond heb. De goede vrouw bekruiste zich, en Wouter had het hart niet, te veel hart liever, om hierin ditmaal iets bespottelyks te vinden. Je weet niet hoeveel goeds ik genoten heb, jongeheer. Je moet altyd denken, ik ben begonnen van niets, van niemendal, denk eens!

Bij het binnentreden van het kabinet zag hij om zich heen, alsof hij het kruisbeeld zocht, doch bekruiste zich niet, toen hij het gevonden had. Hij zag met denzelfden minachtenden blik, dien hij op de snippen geworpen had, naar de planken en kasten vol boeken en schudde weer afkeurend het hoofd; nu gaf hij echter reeds in het geheel niet meer toe, dat dit bezit de kosten waard was.

"Graaf Tolstoi bekruiste zich en zeide: 'Bij Gods rechtvaardigheid zweer ik u, dat ik u niet kan helpen. En toen de boeren maar door zeurden: 'Och vadertje, doe iets voor ons, doe iets voor ons, vadertje', wendde hij zich driftig tot den jongen Duitscher, die ook aanwezig was en zeide: 'Misschien kon Amfion nog vlugger bergen en bosschen verzetten dan wij dezen boeren iets aan het verstand kunnen brengen.

Een der schepen van het smaldeel, hetwelk die kust bekruiste, lag bij kaap Malabar ten anker en wachtte de landingstroepen op. Dat vaartuig nam hen aan boord en voerde hen naar Sint Augustijn over. Vandaar vertrokken de bewoners van Castle House naar Piccolata, vanwaar eene kanonneerboot hen naar de pier van Camdless-Bay overvoerde. Allen waren dus op Castle-House terug.

Die zich louteren in de loutere wateren, zeide Gwinebant en bekruiste zich als Lancelot had gedaan. Wij zijn op de heilige Landouwen gedoold, zeide Lancelot en hij schouwde om zich rond. Dit is niet Logres meer. En zelfs niet meer Wonderland van ouden Mirakele! En noch tooverland van Morgueine en van Merlijn.... Zullen zij gered worden voor Paradijs, o Lancelot? vroeg Gwinebant huiverig.

Aan den anderen kant van de rivier waren de kimmen niet te zien en het water was zoo breed als een zee.... O zie! zeide Gwinebant en hij seinde zich vol vromen huiver. Ik zie! Ik zie! zeide Lancelot en ook hij bekruiste zich. De beide ridderen hielden de paarden in. Zij zagen ademloos toe. Over de zee-breede rivier vlogen tal van zwarte vogelen.

"Nu, dan zal ik niet ..." zeide hij; "ik verheug mij ... boven mate ... ach, wat ben ik dom." Hij omhelsde Kitty, kuste haar gelaat, haar hand en bekruiste haar. Een nieuw gevoel van genegenheid voor dezen hem anders vreemden man werd in Lewin opgewekt, toen hij zag, hoe teeder en lang Kitty zijn vleezige hand kuste.

Uit gewoonte hief zij werktuigelijk de hand op, bekruiste zich, viel op de knieën op een der rails en boog het hoofd voorover. De zoo gewone beweging van het kruisteeken te maken riep plotseling in haar ziel een rij van herinneringen uit haar jeugd en aan gewichtige oogenblikken haars levens te voorschijn. Een oogenblik schitterde de glans van het vluchtende leven nog voor haar oogen.