United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij vond 't naarste van al, dat zijn vader zóó gesproken had over zijn dokter-worden, dat zijn eigen vader daar niet in geloofde. Hoe was dat nu mogelijk, zijn eigen vader? Of was 't eigenlijk wel zoo wonderlijk? Hij had er nooit met zijn vader over gesproken. Nu pas viel hem dat op, en hij begon tevens vaag te beseffen hoe ver hij van zijn vader af stond.
Op de plaats zelve beviel dit verhaal vrij goed, als onder de veelvuldige legendes niet de naarste; maar toen zij, op hunne retour, van den goeden Holstaff niets hoorden dan: "Hoe akelig was dat voor de arme Beatrix, dat toen de zwanenridder zoo op eens verdween, en hoe zal zij nooit een zwaan hebben kunnen zien, zonder aan hare noodlottige nieuwsgierigheid te denken?" toen wenschten velen der reizigers, dat Erlin nooit vertrokken was, en Torteltak hield ten laatste staande, dat hij van goederhand vernomen had, dat de ridder acht dagen later was teruggekomen en een mooi cadeau voor zijne gemalin uit Keulen had meegebragt.
Met den tweeden zin komen wij echter weer op ons eigenlijk chapitre terug, 't Is werkelijk valsche bescheidenheid van de naarste soort, nadat men eerst de voortreffelijkheid van eigen denk- en handelwijze in het licht heeft gesteld, daaraan toe te voegen: "Nu dat overgeslagen." Jawel denken we, maar je hebt 't tenminste maar gezegd! Ik sprak u zooeven van zijn gezond verstand.
Cyprianus Méré bevond zich thans, voor de eerste maal sedert zijn vertrek van de Vandergaart-Kopjes-mijn, alleen in de woestijn. Hij gevoelde zich uitermate treurig gestemd en kon niet nalaten, nadat hij zich in zijn reisdeken gewikkeld had, zich aan de naarste voorgevoelens over te geven. Hij was daar alleen, bijna zonder levensmiddelen en munitie!
"November is de naarste maand van het heele jaar," zei Meta, terwijl ze op een somberen achtermiddag aan het raam stond en in den bevroren tuin keek. "Daarom ben ik er zeker in geboren," liet Jo er peinzend op volgen, geheel onbewust van een inktvlek op haar neus.
"Hoe zou jij het vinden, uren lang opgesloten te zijn met een zenuwachtige, zeurige, oude dame, die je al maar heen en weer laat loopen, nooit tevreden is, en je plaagt, tot je in staat zou zijn het raam uit te springen, of haar een oorveeg te geven?" "Het is slecht om ontevreden te zijn, maar ik geloof, dat borden wasschen en alles netjes houden het naarste werk van de wereld is.
Lang bleef zij in haar treurgeestigheid verzonken; zij dacht beurtelings aan alles wat haar nog meer in wanhoop mocht dompelen. Dan bracht het duistere aandenken de naarste dromen om haar: zij zag haar rampzalige vader in een vochtige kerker geboeid, hoorde het geratel zijner ketens en de galmen, die in het akelige verblijf zijn pijnlijke zuchten herhaalden.
Woord Van De Dag