United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dit, mijne heeren, is behalve nieuw, nuttig en redelijk, per slot van rekening nog goedkoop ook: kostuums hebben we niet noodig, onze gewone van 't dagelijksche leven kunnen dienen." "Ik kom voor de kosten van 't theater op!" riep Capitán Basilio geestdriftig uit. "Als er soldaten moeten opkomen, leen ik de mijne!" zeide de kapitein der "cuadrillero's".
"Meneer Ibarra, als 't u belieft, houdt u ze tegen, onderwijl dat ik cuadrillero's ga halen!" "Wat kan ik nu doen?" vroeg de jongeman in verlegenheid. Maar de teniente mayor was al weg. Ibarra keek op zijn beurt om zich heen, zoekende naar iemand, hij wist niet wie. Gelukkig meende hij Elias te bespeuren. Ibarra liep op hem toe, greep hem bij den arm en zeide in 't Spaansch: "Om Gods wil!
De buren kwamen toeloopen, en een talrijke kring vormde zich om het lijk, dat maar steeds bleef slingeren. Na een half uur kwam er een politie-agent, de commissaris en twee cuadrillero's. Dezen maakten het los en legden het op een draagbaar. "De lui hebben haast om dood te gaan," zei de commissaris lachend, terwijl hij de pen die hij achter zijn oor droeg daarvandaan nam.
De komst van twee cuadrillero's of burgerwachten, die een menschelijke gedaante op een baar droegen, en gevolgd werden door een guardia civil, bracht groote ontsteltenis te weeg. Men vernam dat ze van 't "klooster" kwamen. Naar den vorm der voeten, die afhingen, ried een vrouw wie 't wezen kon. Een eind verder zeide men dat hij 't was.
In een hoek, netjes tegen den muur gezet, waren een tiental oude vuursteen-geweren zichtbaar tusschen wat vervuilde en verroeste sabels, korte degens en kléwang's: dat was de bewapening der burgerwacht, der z.g. cuadrillero's. Aan het eene uiteinde van de zaal, dat versierd was met smerige roode gordijnen, hing half verborgen aan den wand het portret van Zijne Majesteit.
"Voor de instelling van dat lichaam waren bijna alle misdadigers met zeer weinig uitzonderingen boosdoeners door honger: ze plunderden en roofden om te kunnen leven. Maar nauwelijks was de duurte voorbij, of de wegen waren weer vrij van roovers. De arme, maar dappere dorpswachtlieden de cuadrillero's met hun gebrekkige wapens, waren voldoende om ze op de vlucht te jagen.
"Ik kom daar net van 't gemeentehuis, waar ik Don Filipo en Don Crisóstomo gevangen heb gezien," zeide een man tot zuster Poetê. "Ik heb met een van de cuadrillero's gesproken, die daar de wacht hielden. Welnu, Bruno, de zoon van dien eene die doodgeranseld is, je weet wel, heeft gisterenavond alles verklaard. Zooals je weet wil Capitán Tiago zijn dochter laten trouwen met dien jongen Spanjaard.
De kapitein der "cuadrillero's" vroeg het woord. Hij kreeg 't, maar deed geen mond open en ging beteuterd en verlegen weer zitten. Gelukkig verrees Capitán Valentin, de gematigdste der behoudsmannen, en sprak: "We kunnen wat de 'teniënte mayor' heeft voorgesteld niet aannemen, want 't komt ons overdreven voor.
Woord Van De Dag