United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daarna keerde, hij naar de kamer terug, waar het feestmaal was gereed gezet en bleef achter de deur staan. Heel gauw zagen zijn beide broers hem en zij riepen uit: "Zie eens hier, vader, daar is u veel geprezen zoon, die heenging en stal als een dief!" De vader wendde zich om en toen hij den jongeman zag, riep hij uit: "Waar zijt gij zoo lang geweest en waar is uw liefste?"
Ik heb u daardoor tenminste in de gelegenheid gesteld, haar hulde te bewijzen... Zoudt u mij ook kunnen zeggen, jongeman, wie die prachtig gekleede heeren zijn, die men overal in de stad ontmoet? Zouden zij ook heiligen zijn?" "Heiligen! Wel zeker niet. Het zijn vorsten, Moscovitische prinsen.
De jongeman dacht een oogenblik na, en wellicht niet willende dat de soldaten zijn vlucht-toebereidselen zouden zien, greep hij een hoed en zeide: "Ik ben tot uw beschikking! Ik veronderstel dat het voor enkele uren zal wezen." "Als u belooft niet te zullen ontsnappen, zullen we u ongebonden laten: de alférez staat u dezen gunst toe. Maar als u wegloopt..."
Maria Clara wilde maar heengaan, want ze had haar vroolijkheid en opgewektheid verloren. "Er zijn ook menschen die niet gelukkig zijn!" mompelde ze. Aan de deur van haar huis gekomen, voelde ze haar verdrietigheid nog grooter worden, toen ze zag dat haar aanstaande weigerde boven te komen, en afscheid van haar nam. "'t Moet!" zeide de jongeman.
De timmerlieden hieuwen de ontelbare slagtanden af, brachten die naar de aangewezen plaats en begonnen te bouwen en binnen zeven dagen was het kasteel gereed. Toen de koning dit zag, was hij weer verbaasd en zei tot zijn eersten minister: "Wat moet ik nu met hem doen? Het is geen gewone jongeman! God alleen weet, wie hij is!"
Zoo liep de zaak af en als ze mij niet wijzer maakte, ik werd er althans minder goed van vertrouwen door. Ik noodigde den Arabier niet meer bij mij uit en den jood ook niet. 's Avonds dronk ik nu dikwijls met een jongeman uit Livorno, die Azarini heette en mijn slaaf was.
Daar schot na schot valt, is het duidelijk, dat het geheele dorp in beweging is. Want bijna al de gezinnen in het dorp houden deze gewoonte in eere en elke jongeman beschouwt het als zijn natuurlijke plicht een pistool af te schieten, zoodat de naburige heuvelen telkens weergalmen, alsof er een aanhoudende schermutseling plaats heeft.
De jongeman trad een schrede terug en keek den luitenant strak aan. "In de gevangenis? Wie is in de gevangenis gestorven?" vroeg hij. "Mijn lieve man, uw vader: hij zat gevangen!" ging de krijgsman eenigszins verwonderd voort. "Mijn vader ... in de gevangenis.. zat hij gevangen? Wat zegt u? Weet u wie mijn vader was? Bent u wel...?" vroeg de jonge man, den officier bij den arm vattend.
Nu heb ik het werkelijk aan den koning gevraagd: maar het heeft je niet veel verder gebracht, want de prinses verzekert, dat zij je niet wil trouwen, tenzij je het beroep hebt geleerd, dat niemand kent!" "O, dat doet er niets toe!" riep de zoon uit. "Nu ik de voorwaarde ken, komt alles in orde!" Den volgenden dag begaf de jongeman zich op reis.
"Wat heb je voor die arme vrouw kunnen doen?" vroeg Maria Clara aan Ibarra. "Niets. Niets. Een dezer dagen was ze uit het dorp verdwenen, en hebben ze haar niet terug kunnen vinden!" antwoordde de jongeman half verlegen. "Ik heb 't bovendien erg druk gehad. Maar maak je maar geen verdriet: de pastoor stelt veel belang in haar!" "Zei de alférez niet dat hij de kinderen zou laten zoeken?"
Woord Van De Dag