United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ook de vijanden begonnen dat te begrijpen, en ziende, dat de prooi hun dreigde te ontsnappen, schoten zij hunne musketten af. Aelbert hoorde, dat een der kogels door het zeil vloog, en riep Anna toe: »Buk, Anna, zoo diep als je kunt!" Anna deed het, en hij zelf maakte zich ook zoo klein mogelijk. »We vliegen door het water!" riep hij de anderen toe.
Buk uw hoofd niet houd het recht, opdat de Graaf die na mij komen kan, vrij van blaam en schande zij!" Hierna werd de voorbereiding tot de reis wijdlopiger besproken, men redeneerde over meer dan een staatkundig punt. Robrecht van Bethune bedaard en koel geworden zijnde, verliet de zaal en ging in het kleinere vertrek waar Machteld zich bevond.
Disdir heeft ons verkocht en den Isegrims de poort geopend...." "Zwijg, zwijg", mompelde zijn gezel, "stap zacht, buk neder en ga langs de huizen." Zij slopen met looze stappen door de duisternis, tot bij den hoek der Hoogstraat.
't Is maar een kleinigheid, maar het doet haar genoegen, en ik geloof niet, dat je kleeren er half zooveel door zullen lijden, als wanneer je ze door vuile honden en ruwe jongens laat bederven. Buk maar eens, dan zal ik de kruimels van je hoed afslaan."
Maar toornig valt de broeder hem in de rede: "Nooit buk ik mij voor den harden dwang, die den oudsten de wapenrusting, den jongsten de monnikspij oplegt. En al werd mij de bisschopsring en de kardinaalshoed aangeboden, dan nog wil ik geen priesterkleed dragen, maar het ijzeren kleed, dat ik tot nu toe gedragen heb." Treurig hoorde de andere hem aan. "Dat God uw donker hart moge verlichten.
Nogmaals knalden de schoten, en Anna hoorde een kogel rakelings langs haar hoofd fluiten. »Marten, buk toch!" riep zij verschrikt haar broeder toe. »Breng je niet onnoodig in gevaar!" Na enkele minuten gaven echter de Spanjaarden de vervolging op, tot groote vreugde van de vluchtelingen, die nu overtuigd waren, dat het grootste gevaar geweken was.
"Maar vrees dan, booswicht, ook uw straf!" Zegt Jonkvrouw Bertha zonder beven. "Geen lid van mijn aloud geslacht, Dat een bevel van roovers acht!" Met galmt haar hulproep door het woud En tracht zij moedig zich te weren. Daar klinken stemmen in het hout, Die Bertha's moed en kracht vermeêren. "Mijn bruigoms stem, die redding meldt, Nu buk ik nooit voor ruw geweld! Te hulp, te hulp!"
Voorzichtig! 't is donker in de keukenkamer van Janboer. Voorzichtig, er brandt geen nachtlicht, en het flauwe schijnsel der starren, dat door de hartjes in de luiken naar binnen dringt, is niet voldoende om u voor een onaangename kennismaking met de stevige meubelen van Janboer te vrijwaren. Voorzichtig! wij zullen u met het terrein bekend den weg wijzen. Pas op! Links van den ingang hebt gij het groote kabinet. Wat daarin zit, weten wij niet. Janboer weet het best, en misschien ruilt hij den inhoud niet voor dien van uw kunstig bewerkte en zekere brandkast. Wacht, hier zoudt ge u leelijk kunnen stooten aan de ijzeren vuurplaat; en buk u wat, want de vooruitstekende schoorsteen is niet bijzonder hoog; jammer dat gij die mooie porseleinen pullen en schotels niet zien kunt, Mevrouw, wel wat groot voor uw étagère, maar voor uw pronkkamer
De flambouwen, in hun vaart fel-vlammende, wierp hij de flesschen achterna. "Buk je," schreeuwde hij. Een zwerm van glinsterende scherven sloeg de hoogte in, en de boot barstte uiteen. Men zag geen menschen drijven. Het schip voer verder. "Men moet den Vliegenden Hollander de eer geven," lachte de Makkumer nu luid, en hij ging naar beneden, om een pijp te rooken.
Om Gods wil, Mona, gij zult mij krankzinnig maken van angst, buk niet zoo voorover. Voorover, zeide zij als in gedachten hem na, zie, hier tegen die steile muren komen de uiterste toppen der klimplanten van beneden af, zij klimmen altijd hooger, wij gaan lager, lager.
Woord Van De Dag