United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij het eerste gezicht zou men deze Adolf voor een zoon van Robrecht van Bethune kunnen aanzien hebben, want uitgenomen de ouderdom die zeer verschillend was, geleek hij verwonderlijk aan Robrecht: dezelfde gestalte, dezelfde houding, dezelfde trekken in het gelaat.

Een plotselinge beweging gaf de benauwdheid die de Vlamingen bij deze aankondiging trof, genoeg te kennen. Mijnheer De Nogaret was de gewone uitvoerder der geheime bevelen des Konings, en nu dachten zij dat hij van lijfwachten vergezeld, hen kwam vangen. Robrecht van Bethune trok zijn degen uit de schede en legde hem voor zich op de tafel.

Nu geleek Adolf zo nauwkeurig aan Mijnheer Van Bethune, dat zij genegen was te geloven, dat haar vader wezenlijk voor haar stond; zij dorst echter deze twijfel door woorden noch gebaren te kennen geven, want sedert enige uren vreesde zij de liefde van Adolf te zeer.

Het volk was over de voorwaarden van het verdrag niet tevreden, en noemde hetzelve het verbond van ongerechtigheid; dit ongenoegen had echter voor alsdan geen gevolgen. Robrecht van Bethune, in Vlaanderen gekomen, werd met buitengewone plecht als Graaf ingehuld. Hij leefde nog zeventien jaar, hield de eer en de roem van Vlaanderen staande en ontsliep in de Heer de 18 september 1322.

Gedurende die tijd stierf de oude Graaf Gwyde te Compiègne, in zijn gevangenis; Johanna van Navarra overleed insgelijks. Eindelijk werd de vrede tussen Philippus van Vlaanderen en Philippe le Bel gesloten en getekend. Robrecht van Bethune, met zijn twee broeders Willem en Gwyde en met al de andere gevangen ridders, werd losgelaten en naar het Vaderland teruggezonden.

Robrecht van Bethune en De Chatillon kwamen niet meer bij elkander; zij ontweken alle wegen die hen mochten verenigen en geen van beiden sprak nog een woord. Adolf van Nieuwland rende vooraan met gebogen hoofd; droefheid en smart verbleekten zijn wangen en zwarte dromen vervulden zijn gemoed. Machteld had hem verstoten!

Het dagelijks bezoek en de onophoudende wacht van Deconinck, konden hem in den eerste niet verzekeren; maar wanneer hij na enige weken nog niet door de Fransen ontrust was, begon hij te denken dat zij de Jonkvrouw van Bethune vergeten hadden en niets tegen haar wilden ondernemen.

In uw afwezendheid is zij ontwaakt geweest en heeft meester Breydel herkend; veel dingen heeft zij hem gevraagd om haar geheugen bijeen te roepen. Hij heeft haar getroost, met de verzekering dat Mijnheer Van Bethune haar zou komen bezoeken; het is niet raadzaam, Mijne heren, deze hoop teleur te stellen, dus raad ik u haar niet te verlaten.

In de jaren 1866-1870 heeft men de grafelijke kapel prachtig hersteld, dank aan de kennis of de begaafdheden van kanunnik F. VAN DE PUTTE, JAN VAN DER PLAETSEN, baron BETHUNE en anderen.

GUILLAUME DE BETHUNE begint een lied aldus: Kant li boscage retentist Dou chant des oisillons en mai Et la rose el vergier florist, En icel tens joious et gai, Lors chanterai de cuer verai, Car quant li maus d'amer me prist, El plus haut lieu del mont me mist.