United States or Mexico ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij zeide haar, dat hij volgaarne het paard den keizer gaf. Zij was blijde, en ze toog uit, om haar bodedienst voor den keizer te verrichten. Karel beidde het ros Beyaert, en beidende sprak hij: "Zij doen het tegen hun wil, want zij wachten zeer lang." Eindelijk kwamen Reinout en zijn broeders, hand in hand, en met hen voerden ze het paard. Reinout zeide: "Doet er mede naar uwen wil."
Een dergelijk gedichtje van zijn hand, door mij uit het Hebreeuwsch vertaald, waarbij ik alle de geliefde als man travesteerende taalvormen weer in vrouwelijke omzette, moge ten voorbeeld hier volgen: Zij, tot wier losprijs ik mij Gode wijdde, Heeft dezen nacht bij harp en zang doorwaakt, En daar ik dorstig bij den roemer beidde, Aldus, zoet manende, mijn lust gelaakt: "Drink, Dichter, wijn ten beker mijner lippen Vóór Dageraad den zwarten vool laat glippen, Waarop goudverwig 't maangebloemte blaakt."
en in een ander sonnet: Ze is zòòveel meer dan alles om haar heen Als heel de hemel grooter is dan de aarde.... Beweert niet de zoo even genoemde Cino da Pistoia van zijne Selvaggia: De Vrouwe, om wie ge peinzend mij ziet schrijden, Toont een gelaat zòò lieflijk dat zij doet Ontwaken in een iegelijks gemoed Dien eedlen geest die daar verborgen beidde....
Wat de dienstboden betrof, deze kregen Heynsz nooit te zien; want aan geen hunner werd de toegang tot mijns vaders studeervertrek vergund, dan bij de gelegenheid der maandelijksche schoonmaak: en alleen de gerechtsdienaar, die in de benedengang beidde, vermocht daar, schoon nooit dan na getikt te hebben, binnenkomen.
Mooi-Ann was nu vlak bij den jongen. Ze wenkte hem, hij volgde. Het meisje riep zijn naam. Hij zag niet om. Hij liep rustig zijn noodlot tegemoet. Aan den vijver beidde mooi-Ann hem. "Kom," fluisterde ze, "ik heb je lief." Thans weder werd ze een nevel, sluierend over het water. Langzaam boog hij zich voorover. "Kom." Hij liet zich in den vijver vallen. Toen hoorde 't meisje een schaterenden lach.
Dat hiet-je, Of wel, liefste Leen, Of Antjen, Mijn Santjen! Maar dat is al een. Schalk zoetjen Nu moet je Met mij op de baan; Wij kunnen nooit jonger een flikkertjen slaan." Met greep hij, Met kneep hij Haar worst'lende hand, En zeide En beidde: "Spreek op, naar wat kant?" "Ik heet niet... Ik weet niet... Ik zoek Elze-zus." "Leg op dan, mooi meisjen! wij vinden haar flus."
Niet lang wachtte hij met zijn antwoord, dat juichend luidde: "O edele vrouw! zulke schoone tarwe als gij nooit hebt gezien." Toen gevoelde zij, hoe men met haar spotte. Instee, dat zij anderen minachten kon, minachtte men haar. Wat zou haar kunnen redden van den hoon, dat zij een kostbare schat verwachtte en slechts tarwe ontving? Hij beidde haar geluk.
Niemand wist, waarover de heer peinsde, als hij met gefronst voorhoofd bij de tafel zat. Het bouwen der hoeve ging voort. Eindelijk kwam de dag, dat ze gereed was. Slechter dan ooit speelde Gerard. Met ongeduld beidde hij den avond. Toen hij om tien uur bij de boerderij stond, bemerkte hij tot zijn verwondering, dat ze verlaten was. Hij lag lang uit bij de rivier, hij hoorde zijn hart bonzen.
De booze Matabrune beidde hem reeds, en ze vroeg hem ongeduldig, of hij haar bevel had gehoorzaamd, en of hij de kinderen had gedood. Haar dienaar, Marcus, antwoordde met een enkel "ja," en wendde zich van haar af. Matabrune was zeer blijde, en nu besloot zij, om Beatrijs ook te doen dooden, zoo het kon, door Oriant's hand.
Hij ging verder, totdat hij voor 't huis van den man stond, die vorig jaar niet sterven wilde. Weder ging de gedaante langs de huizen. Soms bleef ze wachten, en haar, hand raakte de ruiten aan, zonder te kloppen. Toen kwam ze aan de hoeve, waar de doode hem beidde, en tezamen zagen ze naar binnen. De man en een vrouw zaten bij de wieg van een kind, en de vrouw neuriede een lied.
Woord Van De Dag