United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης Σου φαίνομαι δηλαδή ότι παίζω και όχι ότι ομιλώ σπουδάζων; Φαίδρος Όχι βεβαίως, Σωκράτη, αλλ' ειπέ μου όσον μπορείς αληθινά, μα τον Δία τον προστάτην της φιλίας, νομίζεις ότι άλλος τις εκ των Ελλήνων, έχει ειπεί άλλα σπουδαιότερα και πληρέστερα περί του θέματος τούτου;

Εγώ τουλάχιστον, σε βεβαιόνω, εξηκολούθησεν η αγαθή γυνή μετά πικρού μειδιάματος, κατήντησα να μην ομιλώ παρά όταν μαλόνω τους υπηρέτας . . . . Αυτοί οι πτωχοί με το τίποτε είνε πάντα ευχαριστημένοι, εύθυμοι, διασκεδάζουν αδιάκοπα, τραγουδούν, χορεύουν, χαίρονται την ζωήν των τέλος πάντων. Διατί αυτό; — Διατί! είπε καθ' εαυτόν ο χρηματιστής, περιπατών σιγά άνω κάτω εν τη αιθούση.

Αλλ' αν μου υποσχεθής να κρατήσης μυστικόν ό,τι θα σου πω, θα σου φανερώσω την αληθινήν αιτίαν που ομιλώ ως άνθρωπος και πώς μου συνέβη αυτό. ΜΙΚ. Μωρέ, μήπως εξακολουθώ να ονειρεύωμαι και σ' ακούω στον ύπνο μου να μου μιλάς έτσι; Αλλά τέλος πάντων πες μου, σε παρακαλώ, καλέ μου κόκορα, πώς απέκτησες την ανθρωπίνην φωνήν.

Ερυξίμαχε, είπεν, οφείλεις ή να μου παύσης τον λόξυγκα ή να ομιλήσης συ εις την θέσιν μου έως ότου να παύση. — Θα κάμω και το ένα και το άλλο, είπεν ο Ερυξίμαχος. Δηλαδή εγώ μεν θα ομιλήσω εις την θέσιν σου, συ δε εις την ιδικήν μου, όταν το κακόν περάση· εφ' όσον δε εγώ ομιλώ, αν μεν προτιμάς, κράτησε την αναπνοήν σου αρκετήν ώραν και ο λόξυγκας θα παύση· ειδεμή, γαργαρίσου με ολίγον νερόν.

ΠΟΛΩΝΙΟΣ Α! σε βεβαιόνω, δεν ομιλώ ποσώς με τέχνην, δέσποινά μου, μα τον Θεόν· είναι τρελλός, τούτ' είναι αλήθεια, και αλήθεια 'πού 'ναι κρίμα, κρίμα που 'ναι αλήθεια· μωρό το σχήμα, τ' αθετώ· τέχνην δεν θέλω. Τρελλόν λοιπόν θα τον ειπούμε· μένει τώρα του φαινομένου τούτου ναύρωμε τον λόγον, ή και του λόγου, αν θέλεις, την παραλογίαν, ότι θα υπάρχη αυτού του παραλόγου ο λόγος.

Όταν δ' ευρεθή υποχρεωμένος από δύο κακά να προτιμήση το έν, κανείς δεν θα εκλέξη το μεγαλύτερον, εν ώ ημπορεί να εκλέξη το μικρότερον. — Όλα αυτά τα εύρομεν όλοι μας ως ορθά. Σωκράτης Τι λοιπόν φρονείτε; είπον εγώ· υπάρχει κανέν πράγμα το οποίον ονομάζετε σεις τρόμον και φόβον και άρά γε το ίδιον το οποίον και εγώ ονομάζω έτσι; Ομιλώ εις σε, Πρόδικε.

Καθ' όσον μάλιστα, εις εμέ τουλάχιστον, είναι πάντοτε από όλα τα πράγματα το πλέον ευχάριστον να ομιλώ εγώ ο ίδιος διά τον Σωκράτην και ν' ακούω άλλον να ομιλή δι' αυτόν και ούτω να τον φέρω εις την ενθύμησίν μου. Εχεκράτης.

Όταν δε λέγης συνήθεια νομίζεις ότι λέγεις τίποτε διάφορον από την συνθήκην; Ή μήπως άλλο εννοείς λέγων συνήθειαν, παρά ότι εγώ όταν προφέρω τούτο εννοώ εκείνο, και συ εννοείς ότι εγώ εννοώ εκείνο; Δεν λέγεις αυτό; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Λοιπόν αφού το εννοείς, όταν εγώ ομιλώ δεν έρχεται εις εσέ μία έκφρασις από εμέ; Κρατύλος. Βεβαίως. Σωκράτης.

ΚΟΡΝ. Και τα 'δικά μου πιθανόν επίσης δεν σ' αρέσουν, ή τα 'δικά του ή αυτής. ΚΕΝΤ Αυθέντα, συνηθίζω να ομιλώ ειλικρινώς. Εις τον καιρόν μου είδα και πρόσωπα καλλίτερα από αυτά που έχουν κάτι κορμιά εδώ κοντά. ΚΟΡΝ. Αυτόν εδώ βεβαίως κανείς θα τον επαίνεσε πως στρογγυλά τα λέγει, και διά τούτο προσπαθεί τον τολμηρόν να κάμη, κι' απ' την πολλήν προσπάθειαν το παρακάμνει πλέον.

Σωκράτης Ότι ποτέ δεν επρόσεξες εις τ' αγάλματα του Δαιδάλου· πιθανόν δε και να μη υπάρχουν πλησίον σας. Μένων Διατί το λέγεις αυτό; Μένων Πώς λοιπόν; Διατί λοιπόν λέγω αυτά; διά τας αληθείς θεωρίας. Μένων Με κάτι τέτοιο, μα τον Δία, Σωκράτη, ομοιάζουν. Σωκράτης Και εγώ βεβαίως ομιλώ ουχί ως να γνωρίζω, αλλ' απλώς συμπεραίνων.