United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ενώ δε ουδεμία γυνή χωρίζεται μετά μακράν συνοίκησιν άνευ λύπης από του τυχόντος εραστού, έτι μάλλον ανεξήγητος φαίνεται η προθυμία προς εγκατάλειψιν ανδρός ενδοξοτάτου, βασιλεύοντος εφ' απάντων των Ελλήνων και κυρίου, ου μόνον της Χρυσηίδος, αλλά και του πατρός και της πατρίδος αυτής.

Και τυλιχθείς με την κάπαν του ο Πρωτόγυφτος εξηπλώθη ανέτως επί του χαλικοστρώτου εδάφους, θεις και τα πέδιλά του ως προσκεφάλαιον. Ενώ δε η Αϊμά συνήπτε τας χείρας και διετέλει εν τη εσχάτη εκείνη της απογνώσεως στιγμή, εφ' ης η αρχαία ποίησις και τέχνη δεν εύρεν άλλο κορύφωμα να επιθέση ή την απολίθωσιν, αίφνης κρότος ηκούσθη, η θύρα έτριξεν επί των στροφίγγων της και εισήλθεν ο Πλήθων.

Και από τα τραγικώτερα των γεγονότων δύσκολον να λείψη το κωμικόν. Διά τούτο οι αληθέστεροι των δραματικών ποιητών είνε εκείνοι, οι οποίοι εις τας τραγωδίας των παρεισάγουν και έν κωμικόν πρόσωπον, το οποίον ενώ μετριάζει την στυγνήν μονοτονίαν της τραγωδίας, εξαίρει εφ' ετέρου διά της αντιθέσεως τους τραγικούς χαρακτήρας και δίδει άρτιον τον χρωματισμόν της αληθείας εις το έργον.

Προσέβλεπε δε συχνά, αφ' ης ώρας εξήλθε του χωρίου, την αγροτικήν σκιάδα του Μήτρου, θέλουσα να συνειθίση εις την όψιν της και να μη την φοβήται πλέον: — Δεν ένε! έκραξεν αίφνης δυσθύμως. Τω όντι, εφ' όσον επλησίαζεν εις την σκιάδα, διέκρινεν ότι ο Μήτρος και τα πρόβατα έλειπον.

Ούτω, μόλις εισήρχετό τις, παρίσταντο αύται προ των ομμάτων του ως μορφαί τερατώδεις, εφ' όσον όμως προυχώρει, μετεβάλλοντο βαθμηδόν, ούτως ώστε ο θεατής, αλλάσσων θέσεις, έβλεπεν εαυτόν περιστοιχούμενον υπό σωρείας μυσαρών μορφών, ομοίων προς τα δημιουργήματα της δεισιδαιμονίας του Βορρά· σφοδρόν δε ρεύμα αέρος, εισερχόμενον τεχνηέντως διά του τοίχου όπισθεν των παραπετασμάτων, επέτεινε την φαντασμαγορίαν, παρέχον εις το όλον εμψύχωσιν τρομακτικήν και αποτρόπαιον.

Κατ' αρχάς είχε σκοπόν να πραγματευθή και περί της αναλόγου δοξασίας των εθνικών, αλλά μεταμεληθείς παρέλιπε τούτο. Ο Πλήθων ηγέρθη και περιήλθε δις περί την τράπεζαν και περί το λίθινον εδώλιον εφ' ου εκάθητο. — Θα απέλθω, είπεν εγερθείς ο Σχολάριος. Είνε καιρός ήδη. — Εξερχόμεθα ομού, είπεν ο Πλήθων. Και εξήλθον ομού εις τα πρόθυρα του άντρου.

Εφ' όσον λοιπόν ημείς το έχομεν αυτό, αφήνομεν κατά μέρος τας γνώμας των άλλων. Νέος Σωκράτης. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος. Εμπρός λοιπόν, από αυτάς τας δύο τέχνας εις ποίαν θα κατατάξωμεν τον βασιλικόν; Άραγε εις την κριτικήν, ωσάν κανένα επιθεωρητήν, ή μάλλον θα τον θεωρήσωμεν ότι ανήκει εις την διατακτικήν, αφού είναι κυρίαρχος; Νέος Σωκράτης. Πώς όχι; Ξένος.

Διά τούτο και ετίμησαν τον Αχιλλέα περισσότερον από την Άλκηστιν πέμψαντες αυτόν τιμητικώς εις τας νήσους των μακάρων. Συμπεραίνων λέγω ότι ο Έρως είνε εξ όλων των θεών ο πρεσβύτατος και ο σεβαστότατος και ο κυριώτατος προς απόκτησιν αρετής και ευδαιμονίας υπό των ανθρώπων και εφ' όσον ζουν και αφού αποθάνουν.

Ποτέ δεν το είχεν ομολογήσει εις την μητέρα της, εφ' όσον έζη εκείνηήτις άλλως ήτο η μόνη που το υπώπτευε και το ήξευρε χωρίς να της τω είπη, αυτή. Ναι, είναι αληθές, ότι εμελέτα και είχεν απόφασιν να της τα είπη πατά τας τελευταίας στιγμάς της.

Αλλ' ο οικέτης είχε μείνη πολύ οπίσω εις την Οδόν, διότι οι άλλοι είχον κερδίση τον χρόνον των· δεν είχον ασχοληθή περί εμού, και επροχώρουν πολύ. Και επέσπευσε το βήμα του διά να φθάση τους άλλους, αλλά λοξοδρομήσας, ωλίσθησεν εις το άκρον της Οδού και εκρημνίσθη. Και δεν τον είδον ν' ανεγερθή πλέον. Ο οβολός εκείνος παραζάλην μου έφερεν. Εφ' όσον επείνων, δεν εσκεπτόμην τίποτε.