United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !


Το να κάμνωμεν ψευδή κρίσιν. Δι' αυτό λοιπόν και τόρα με δισταγμόν παρατηρώ, αν πρέπει να το αφήσωμεν κατά μέρος, ή να το εξετάσωμεν με τρόπον διάφορον από τον προηγούμενον. Θεαίτητος.

Σήμερον είχον το πρωτότυπον της εικόνος εκείνης ενώπιόν μου. Αλλά το πρωτότυπον τούτο κατέστη εν τω μεταξύ τόσον διάφορον του εξ ου είχον εγώ την εικόνα μου, όσον σπανίως διαφέρει ανεπτυγμένον πρόσωπον από της εν παιδική ηλικία φωτογραφίας του.

Ξένος. Και τόρα, καθώς φαίνεται, έγινε ανάγκη να αποδείξωμεν ένα δύσκολον πράγμα. Νέος Σωκράτης. Και όμως χωρίς άλλο πρέπει να το ειπούμεν. Ξένος. Ότι δηλαδή έν μέρος της αρετής, είναι κάπως διάφορον με έν άλλο είδος της αρετής καθώς διισχυρίζονται οι συζητηταί των ορισμών, αυτό επιδέχεται ευκόλως αντιλογίαν συμφώνως με την γνώμην του λαού. Νέος Σωκράτης. Δεν σε ενόησα. Ξένος. Αλλ' άκουσε πάλιν.

Δηλαδή πιστεύω ότι συ παραδέχεσαι την ανδρείαν ως έν μέρος της αρετής. Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος. Αλλά και την σωφροσύνην βεβαίως την θεωρείς διάφορον από την ανδρείαν, πάντοτε όμως και αυτήν την θεωρείς έν μέρος της αρετής καθώς εκείνην. Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος. Λοιπόν ως προς αυτά πρέπει να τολμήσωμεν να διατυπώσωμεν ένα παράδοξον ορισμόν. Νέος Σωκράτης. Ποίον; Ξένος.

Επομένως εις όλας τας περιπτώσεις δεν είπαμεν όλα τα έξ. Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Εξ άλλου όμως αφού τα λέγομεν όλα δεν λέγομεν και ένα. Θεαίτητος. Είναι ανάγκη. Σωκράτης. Διάφορον άραγε από τα έξ; Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Σωκράτης. Επομένως εις όσα συνίστανται από αριθμόν δεν θεωρούμεν ως το ίδιον το ολόκληρον και όλον; Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.

Επομένως πρέπει να τα ονομάσωμεν με τα ίδια ονόματα. Επιτρέπεται όμως να τα τροποποιούμεν κατά τας συλλαβάς, ώστε εις τον μη πεπειραμένον να είναι δυνατόν να νομίση ότι είναι διάφορον το έν του άλλου ενώ είναι τα ίδια.

Όταν δε λέγης συνήθεια νομίζεις ότι λέγεις τίποτε διάφορον από την συνθήκην; Ή μήπως άλλο εννοείς λέγων συνήθειαν, παρά ότι εγώ όταν προφέρω τούτο εννοώ εκείνο, και συ εννοείς ότι εγώ εννοώ εκείνο; Δεν λέγεις αυτό; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Λοιπόν αφού το εννοείς, όταν εγώ ομιλώ δεν έρχεται εις εσέ μία έκφρασις από εμέ; Κρατύλος. Βεβαίως. Σωκράτης.

Και ακόμη ότι το καθέν από τα δύο είναι διάφορον μεν από το άλλο, όμοιον όμως με τον εαυτόν του; Θεαίτητος. Πώς αλλέως; Σωκράτης. Και ότι τα δύο μαζί είναι δύο, χωριστά όμως το καθέν είναι έν; Θεαίτητος. Και αυτό. Σωκράτης. Αί λοιπόν και αν είναι όμοια το έν με το άλλο ή ανόμοια, δεν είσαι άραγε ικανός να το σκεφθής; Θεαίτητος. Πιθανόν. Σωκράτης.

Εις αυτόν δε τον ακινάκην προσφέρουσι θυσίας κτηνών και ίππων, και θυσιάζουσι πλειότερον ή εις τους άλλους θεούς· προς τούτοις από όσους ζωγρήσωσιν εις τον πόλεμον, θυσιάζουσιν ένα εις τους εκατόν, ουχί όμως καθώς θυσιάζουσι τα κτήνη αλλά κατά διάφορον τρόπον.

Διότι, αν είναι όμοιον με κανέν εκ των πραγμάτων τα οποία δέχεται έχοντα εναντίαν ή και όλως διάφορον φύσιν, οπότε ταύτα ήθελον έλθει, θα τα εδέχετο κακώς και κακώς θα τα παρίστανε, διότι θα παρουσίαζε την ιδικήν του όψιν.