United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ή μήπως τάχα δεν εφαρμόζεται τούτο ούτε εις τας τέχνας, διότι είναι ενδεχόμενον να εκτελέση κάτι γραμματικόν εκ τύχης και κατά συμβουλήν άλλου; Επομένως τότε μόνον θα είναι γραμματικός, εάν εκτελέση κάτι γραμματικόν και με τρόπον γραμματικόν. Τούτο δε θα ειπή συμφώνως με την γραμματικήν που έχει μέσα του. Έπειτα δεν είναι ούτε όμοιον το ζήτημα των τεχνών και των αρετών.

Δηλαδή, καθόσον υπάρχει κάποιον αγαθόν και όμοιον, κατά τούτο, αυτοί είναι φίλοι. Διότι και το ηδονικόν είναι αγαθόν εις τους φιληδόνους. Αυταί όμως δεν τους συσφίγγουν πολύ, ούτε είναι μία η φιλία η χάριν της χρησιμότητος και η χάριν της ηδονής. Διότι δεν συνδυάζονται τόσον πολύ αλλά κατά σύμπτωσιν ιδιότητος.

ΠΡΟΣΠ. Εγώ μάλιστα στοχάζομαι ότι δεν την εζήτησες να σε θεραπεύση· από τη γλυκειά της χάρη, εις όμοιον πόνο, λαβαίνω εγώ υψηλό βοήθημα, και παύω τα παράπονα. ΑΛΟΝΖ. Υπόφερες και συ παρόμοιον χαμό; ΠΡΟΣΠ. Τόσο μεγάλος, τόσο νωπός· και να βαστάξω τον πόνο μου λείπουν εκείνες η παρηγοριές, εις τες οποίες δύνασαι εσύ να προστρέξης· επειδή εγώ έχασα τη θυγατέρα μου.

Τα αισθητά πράγματα προξενούσιν εις ημάς αίσθησιν κατά τα διάφορα αισθητήρια, και η εξ αυτών γινομένη εντύπωσις υπάρχει εις τα αισθητήρια όχι μόνον όταν αι αισθήσεις είναι εν ενεργεία, αλλ' επιμένει και όταν παύση η ενέργεια αύτη . 3. Το πάθος τούτο φαίνεται, ότι είναι όμοιον με το φαινόμενον το συμβαίνον εις τα ριπτόμενα πράγματα.

Με πεποίθησιν λοιπόν, παλλικαρά μου, άφησε και από τα ονόματα άλλο μεν να είναι βαλμένον ορθώς, άλλο δε όχι, και μη απαιτείς να έχει όλα τα γράμματα, διά να γίνη εντελώς όμοιον προς εκείνο το πράγμα, το οποίον ονομάζει, αλλά δέξου να προστεθή και κανέν γράμμα το οποίον δεν αρμόζει εις αυτό.

Επειδή λοιπόν, κατά την παροιμίαν, το έν πράγμα δύναται να παραβληθή προς το άλλο, το νόσημα εκείνο των Αβδηριτών είνε όμοιον προς εκείνο, το οποίον έχει καταλάβει σήμερον τους περισσοτέρους των πεπαιδευμένων.

Και ακόμη ότι το καθέν από τα δύο είναι διάφορον μεν από το άλλο, όμοιον όμως με τον εαυτόν του; Θεαίτητος. Πώς αλλέως; Σωκράτης. Και ότι τα δύο μαζί είναι δύο, χωριστά όμως το καθέν είναι έν; Θεαίτητος. Και αυτό. Σωκράτης. Αί λοιπόν και αν είναι όμοια το έν με το άλλο ή ανόμοια, δεν είσαι άραγε ικανός να το σκεφθής; Θεαίτητος. Πιθανόν. Σωκράτης.

Εσύρθηκε ο πολύγνωμος και απάντησ', ο Οδυσσέας• «Ωιμένα, με το κάλλος σου όμοιον τον νουν δεν είχες! αλάτι από το σπίτι σου πτωχός ας μη προσμένη, 455 αφούτην ξένην τράπεζα καθήμενος αρνήθης, τόσα ενώ χαίρεσαι καλά, χαψιά κ' εμέ να δώσης».

Τόρα λοιπόν πάλιν πρόσεξε αν ημπορούμεν να εύρωμεν δύο είδη αυτής. Θεαίτητος. Πολύ βιαστικήν σκέψιν μου επιβάλλεις αναλόγως των δυνάμεών μου. Ξένος. Και όμως εις τας προηγουμένας αποχωρίσεις, αφ' ενός επρόκειτο να αποχωρίσωμεν το χειρότερον από το καλλίτερον, εξ άλλου δε το όμοιον από το όμοιον. Θεαίτητος. Τόρα, που το είπες έτσι, σχεδόν το εννοώ. Ξένος.

Σωκράτης. Μου παριστάνεις ευγενή αυτόν τον άνθρωπον, και σε παρακαλώ, ειπέ του να έλθη να καθίση πλησίον μας. Θεόδωρος. Αυτό γίνεται. Θεαίτητε, έλα εδώ κοντά εις τον Σωκράτη. Σωκράτης. Ναι βέβαια, καλέ Θεαίτητε, διά να μελετήσω και εγώ πάλιν τον εαυτόν μου, τι είδους πρόσωπον έχω. Διότι ο Θεόδωρος λέγει ότι έχω όμοιον με το ιδικόν σου.