United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !


Το επιχείρημα τούτο είχεν εις το πνεύμα του Μανώλη αποτέλεσμα μεγαλείτερον από όλην την μακράν νουθεσίαν του Σαϊτονικολή, ως έδειξεν η λάμψις την οποίαν οι οφθαλμοί του εξέπεμψαν. Εν τω μεταξύ όμως δεν έπαυε να βασανίζη την σκέψιν του η απορία διά την σημασίαν της απειλής του Τερερέ.

Θα ηδύνατο να εξομολογηθή και εις την Μπαμπέτταν το παν, να εξομολογηθή κάθε σκέψιν, η οποία ημπορούσε και να πραγματοποιηθή από αυτόν κατά την ώραν του πειρασμού; Είχε χάσει το δακτυλίδι του και ακριβώς δι' αυτής της απωλείας τον ανέκτησε αυτή. Θα ημπορούσε πάλι να του εξομολογηθή και αυτή; Του εφαίνετο ότι θα ξεσχισθή η καρδιά του, όταν την εσυλλογίζετο.

Ότι η ίδια φύσις γεννά αυτά από κάποιαν αιτίαν αυτόματον και χωρίς σκέψιν; Ή ότι γίνονται με λόγον και με επιστήμην θείαν από κάποιον θεόν; Θεαίτητος. Εγώ μεν ίσως ένεκα της ηλικίας μου αλλάζω συχνά και τας δύο γνώμας. Τόρα όμως παρατηρώ εσέ, και επειδή νομίζω ότι φρονείς, ότι αυτά γίνονται σύμφωνα με κάποιαν θέλησιν θεού, το ίδιον πιστεύω και εγώ. Ξένος. Πολύ καλά, φίλε Θεαίτητε.

Αλλά μετά δευτέραν σκέψιν εθεώρησεν, εν πρώτοις, ως άτοπον το να διακοινώση εις τρίτον το μυστικόν του φίλου του, εν αγνοία του, και δεύτερον, ως άνανδρον το να μη εκτελέση μετά θάρρους την εις αυτόν ανατεθείσαν εντολήν, αφού άπαξ την ανεδέχθη. Εμπρός λοιπόν! Απόφασις! Και επορεύθη ο Λιάκος, όχι όμως άνευ ενδομύχου τινός ταραχής, προς το εμπορικόν κατάστημα του πατρός της ερωμένης του.

Οι Ιουδαίοι θα εμάνθανον το μυστικόν του. Η επιμονή του να μην θέλη ν' ανοίξη το σκέπασμα έκαμε τον Βιτέλλιον ν' ανυπομονή. — «Σπάσετέ την»! ανέκραξεν εις τους ραβδούχους. Ο Μαναή είχεν μαντεύσει την σκέψιν των.

Δεν είπες ότι εκεί κατοικεί; — Είπα προς εκείνο το μέρος, δεν είπα εις ποιο κελλί. — Α, έκαμεν ο ξένος πεισθείς. Λοιπόν δεν το ειξεύρεις. — Τώρα είπες την αλήθειαν. — Αλλ' ειμπορείς να το μάθης; επανέλαβε μετά τινα σκέψιν. — Ειμπορώ βέβαια. — Και θα με πληροφορήσης; — Σίγουρα. — Ιδού, λάβε τούτο, είπε δίδων αυτώ χρυσούν νόμισμα. Ο Τρέκλας το έλαβε, το έψαυσε, και το έκρυψεν εις την ζώνην του.

Μ α ρ ί α. Και νομίζετε ότι όταν καθίσω αντίκρυ εις ένα πίνακα με άσπρο πανί και αρχίσω να δίδω ζωήν εις την σκέψιν μου, και να την ντύνω με γραμμάς, με φως, με χρώματα, ότι το έργον μου δεν με ενδιαφέρει. Και όταν βάζω εις αυτό ό,τι έχω καλλίτερο από την ζωή μου, από την ψυχή μου, από την φαντασία μου, όταν αισθάνωμαι ότι δημιουργώ, δεν είμαι ευχαριστημένη.

Νομίζω ότι και τούτο είναι φανερόν, ότι δηλαδή και αυτήν την λέξιν κάτι τι την εφαρμόζομεν πάντοτε εις πράγματα, που υπάρχουν. Διότι είναι αδύνατον να το ειπούμεν μόνον του αυτό το κάτι τι, ωσάν γυμνόν και έρημον από κάθε άλλο πράγμα. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Βεβαίως είναι αδύνατον. Ξένος. Άραγε παραδέχεσαι με αυτήν την σκέψιν ότι κατ' ανάγκην, όστις λέγει κάτι τι, λέγει έν οποιονδήποτε πράγμα;

Εάν μετεχειρίζοντο την επαγωγήν, δηλαδή την μέθοδον εκ των υστέρων, οι φρενολόγοι θα παρεδέχοντο ως έμφυτον και κύριον νόμον της ανθρωπίνης δράσεως κάτι το παράδοξον, το οποίον θα το ωνομάζαμεν &διαστροφήν&, εκτός εάν υπάρχη και άλλη λέξις η οποία χαρακτηρίζει καλύτερα την σκέψιν μου.

Ίσως δε βέβαια, Σιμμία, κατά την ορθήν σκέψιν βεβαιότερον είναι ότι καμμία ψυχή, αν είναι αρμονία, δεν θα γείνη μέτοχος κακίας· διότι η αρμονία, αν εντελώς είναι καθ' αυτό αρμονία, δεν θα γείνη ποτέ μέτοχος αναρμοστίας; Ηρώτησεν ο Σωκράτης. Όχι βέβαια, είπεν ο Σιμμίας. Ούτε η ψυχή λοιπόν βέβαια, είπεν ο Σωκράτης, ημπορεί να γείνη μέτοχος κακίας, αν είναι εντελώς ψυχή.