United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και ποιος από τους αμέτρητους εκείνους σοφούς μας πούσκιζαν τρίχες να το καταπιή ανεξέταγο το επιχείρημα λόγου χάρη του Πάπα Συμμάχου προς τον Αναστάσιο, πως δηλαδή «ταξίωμα του επισκόπου είναι τόσο ανώτερο από το βασιλικό αξίωμα όσο ο Θεός από τον άνθρωπο!» Ο κόσμος θα χαλνούσε με τέτοιες νομοθεσίες στην Ανατολή. Ο Πάπας όμως μήτε τα μελετούσε αυτά μήτε του σύφερνε να τα μελετήση.

Σαν απέθανε ο Ζήνωνας, εκεί που περίμενε ίσως ο κόσμος το Λογγίνο διάδοχο, ξεφύτρωσε άλλος γαμπρός για το θρόνο στη μέση. Κ' είτανε σταλήθεια γαμπρός ο Δυρραχιώτης ο Φλάβιος Αναστάσιος, ο ωραίος Σιλεντιάριος, ο «Δίκορος», καθώς τον παρονομάζανε, με το να είταν τόνα του μαύρο μάτι και τάλλο του γαλανό. Τον ερωτεύουνταν η βασίλισσα η Αριάδνη τον Αναστάσιο χρόνους και χρόνους.

Έρχεται η Αριάδνη κι ονομάζει τον Αναστάσιο. Στέργουν αμέσως οι προύχοντες, και στέλνει ο Μάγιστρος αξιωματικούς στου Αναστασίου να τονέ φέρουνε στο παλάτι. Άμα ήρθε ο Αναστάσιος, έγινε η θανή του βασιλικού λειψάνου κατά τα συνηθισμένα, κ' έτσι πέρασε η μέρα εκείνη.

Την αποταχυνή σαν τονέ συνεχάρηκαν όλοι τον Αναστάσιο, πρόβαλε στη στοά που είχε έξω από τη μεγάλη αίθουσα, και κει έκαμε όρκο πως κανενός δε θα φυλάξη κάκια και πως θα βασιλέψη με δικαιοσύνη και με συνείδηση. Έκλινε ο στρατός τάρματα και τις σημαίες, και ζητωκραύγασε ο λαός.

Κ' έπειτα στην Ιωτάβα, σπουδαίο νησί της Ερυθράς θάλασσας, χαμένο από του Λέοντα τον καιρό, ξαναπαρμένο όμως τώρα από τον Αναστάσιο. Είταν η Ιωτάβα το κλειδί της Ιντίας, και φύλαγε εκεί πάντα η κυβέρνηση τελωνιακούς αξιωματικούς να μαζεύουνε δέκατο από κάθε πραμάτεια που περνούσε· μεγάλη κι αυτή πηγή πλουτισμού για το κράτος. Αυτά περίπου είταν τα εξωτερικά ζητήματα του Αναστασίου.

Οι Ακοίμητοι λοιπό με τον Πατριάρχη αρχηγό έβαλαν αμέσως με τον Αναστάσιο, εξαιτίας που τόκρινε εύλογο συνακολουθήσω του Ζήνωνα την πολιτική, για να φυλάξη την ειρήνη. Πώς όμως να αφύλαχτη η ειρήνη, αφού από τη μια ο Πάπας ερέθιζε τους Ακοίμητους, κι από την άλλη ο Φιλόξενος κι ο Σεβήρος, ακούραστοι αιρετικοί αρχηγοί, τους Ακέφαλους!

Μήτε οι Ισαύροι, μήτε οι Ακοίμητοι κ' οι Ακέφαλοι δεν τον μπόδισαν τον Αναστάσιο να προσέξη κι άλλα σπουδαία, μάλιστα δημόσια έργα, διοίκηση, κ' οικονομικά. Έργο του π. χ. είταν η Αναστασιούπολη, η παλιά η Δάρα της Μεσοποταμίας, μεγαλωμένη κι οχυρωμένη για να προφυλάγη το κράτος από τους Πέρσους.