Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na-update: Hunyo 10, 2025
" Kami pu,y paalam sa kanilang lahat, mag-utus pu sila sa lahat n~g oras ." " Magandang gabi po ." Kamayan mo agad ang m~ga may bahay, gayari ang saad. " Ang amin pung dampa ay inyo ring tunay na sa gayong daan at gayon ang bilang. Hinihintay naming kami'y paran~galang palagi n~g inyong malugod na dalaw ."
Hindi pa kami dumadating sa aming paparoonan ay ninais ko nang magbalik; nguni't kami'y nasa laot na, at dahil dito ano pa ang aking gagawin kundi ang magtiis. At nagtiis nga ako't nasabi ko tuloy sa aking sariling: "kay hirap pala nang malayo sa minamahal" Oo, mahirap nga. At sukat bang pati ng malamig na simoy ng dagat na dati kong kinawiwililihang sagapin ay kayamutan ko!
Datapwa't sumapit ang isang araw, ako niyon ay may labing dalawang taon na at marunong n~g bumasa at sumulat n~g kauntí, na si ama'y nagkasakit at sa dahiláng kami'y mahirap ay inutusan si ina na sin~gilin sa isang nagn~gan~galang kapitang Tiago, ang kulang sa kabayaran n~g dalawang pung kabang palay.
Nang sandalîng itó kamí dumatíng. At n~g mákita kamí n~g General ay nagdumalî sa mapítagang pagtanggáp sa amin at matapus na kami'y handugán n~g úpuan at paalisín ang m~ga babae ay nagsalitâ: Mabunyíng Coronel Pusò anyâ pinupuri naming lahát ang iyó pong dî karaniwang katapan~gan sa pagtatanggól n~g inyóng bayan. Ganyán ang dapat alagataín n~g lahát n~g lalaking may dan~gál. N~gunì't kayó'y aming nalúpig dahil sa kabutihan at kasagan
Si Emilio Jacinto ay nagsuot marinero at nagsadya sa lancha "Caridad" na kinalululanan ni Rizal sa paglunsad sa bapor "España." Kunwa'y naglilinis, at sa isang pagkakataon ay ibinulong sa ating bayani: "Kung kayo po'y ibibilanggo, ay ililigtás namin kayo. Kami'y nahahanda."
Datapwa't hindi naglaon ang aking kasayahan. Kami'y lumipat sa bukid dahil sa damdam ng aking ama at noon na na nagsimula ang pagkaulila ko sa lahat ng bagay at ang pagdama ko ng tunay na lagim sa buhay. Naroon na'y ano pa ang gagawin kungdi ang magtiis! At nagtiis nga ako.
"Sa haráp ng mga ganitóng kalagáyan anó pa ang sa áki'y nalalabing gawin? Walâ nang iba kundî ang makibágay sa áking pálad. Yaring pusò ay dahandáhang tumigás, untîuntîng nasabík sa kaputíkan, untîuntîng natútong umíbig sa isáng lilo, sa pumatáy sa ákin ding amá! "Malaon din na kami'y nagsáma ng tampalásan.
Tungkól sa inyó, alam mo pô na kayó'y nabihag at mulíng nabúhay dahil lamang sa aming m~ga pag-iin~gat. At dahil dito, n~gayó'y hiníhiling ko sa inyó na kamí'y tulun~gan naman n~g pagpayap
Datapwa't nang may apat na buwan na kami roo'y inisip ng tatay ko ang kami'y bumalik sa bayan sa pagka't siya'y magaling na sa kanyang sakit at nagpapalakas na lamang. Nang ipabatid sa akin ang kanyang tangkang iyon, ako'y lumigaya at nasabi kong wala nga palang hirap na di napapalitan ng kaginhawahan.
Salita Ng Araw
Ang iba ay Naghahanap