Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
EGLAMOUR. De zon verguldt den westerhemel reeds, En 't is omstreeks dit uur, dat Silvia mij Bij broeder Patrick's cel ontmoeten zou. Zij blijft niet uit; verliefden houden woord, Alleenlijk plegen zij te vroeg te komen; Zoo zeer drijft ongeduld hen aan tot spoed. Daar komt zij reeds. Mejonkvrouw, goeden avond! SILVIA. Dank, amen, amen!
Schoon, wat wij Ruimte noemen, sfeer van ongetelde geesten, Schoon het voortbrengings-mysterie van het Zijn zelfs in het onnaspeurlijke insect, Schoon het vermogen der spraak, de zinnen, het lijf, Schoon het verdwijnende licht, schoon de bleeke weerglans der nieuwe maan aan den Westerhemel, Schoon wat ik ook zie of hoor of voel tot het einde.
Ik geef U mijn liefde oneindig kostelijker dan geld, Ik geef U mij-zelf buiten preek of wet om; Wilt gij U-zelf aan mij geven? Wilt gij de reis met mij maken? Zullen wij te zamen en elkaar trouw blijven heel ons leven lang? Vloedstroom daar omlaag! Ik zie U van aangezicht tot aangezicht! Wolken ten Westerhemel gij daar, zon, ter halfuurshoogte ook U zie ik van aangezicht tot aangezicht.
In de zachtroze lenteschemering, die 't drukke New York als met een uitstraling van apotheose-licht overgoot, begeleidde ik Maud en "Auntie" tot aan de West Shore ferry-boat; en, na nog eens de afspraak herhaald te hebben, zag ik de zware boot met haar naar den anderen oever wegvaren, terwijl de frischheid van den avond neerzeeg, en aan den westerhemel, die groenachtige tinten van limpiditeit had, een groote mooie zilveren ster reeds hing te schitteren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek