Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
John Cort en Max Huber lieten zich dus door Lo-Mai geleiden, door het thans zeer drukke dorp. Eigenlijke straten waren er niet, de hutten stonden onregelmatig, al naar de boomen, of liever hunne takken, de plaats hadden aangewezen. Het was zeer vol. Minstens een duizendtal Wagdies stroomden naar het uiteinde van het dorp, waar het koninklijk paleis stond.
John Cort was minder ongeduldig. Hij vond het belangwekkend om die nieuwontdekte schepselen waar te nemen en te bestudeeren. Eenige weken had hij daar wel voor over, maar zou hun verblijf bij de Wagdies misschien niet veel langer duren? Jaren wellicht? En wat zou het eind van het avontuur zijn? Maar tot dusver had men gelukkig nog niets vijandigs kunnen bespeuren.
Hier en daar waren planken gemaakt, waarop het proviand lag: vruchten, wortels, een stuk vleesch, eenige geplukte vogels. Aan een paar sterke dorens, die als spijkers dienst deden, hingen eenige uit boombast geweven doeken. Twee Wagdies, een man en eene vrouw, stonden op, toen Khamis met zijn troepje voor de hut verscheen.
John Cort zag thans de gelegenheid om van Li-Mai eene inlichting te krijgen en zoo vroeg hij, op de hut wijzende: "Mselo-Tala-Tala?" Een knik met het hoofd was het eenige antwoord. Daar woonde dus Zijne Majesteit de Koning der Wagdies en overmoedig en zonder veel complimenten liep Max Huber naar de hut, toen de beide schildwachten hem dreigend den weg versperden.
De Wagdies zouden half beschonken hunne roes uitslapen in hunne hutten, of wezenloos ronddwalen door het woud, zelfs de krijgslieden hadden door den drank het hoofd verloren, het koninklijk paleis zou minder streng bewaakt worden dan anders en het zou waarschijnlijk niet moeilijk zijn, tot in het vertrek van Mselo-Tala-Tala door te dringen.
Neen, het bleek hem, dat zij vuursteenen gebruikten en de vonken in droog mos of dorre bladeren lieten springen. Behalve vleesch en plantaardig voedsel, allerlei wortels en vruchten, de laatste vooral van den onwaardeerbaren boabab of apenbroodboom, bananen en vijgen, aten de Wagdies ook honing en zij waren zeer schrander in het vinden van de bijennesten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek