Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Na het heerlijke morgenuur werd de middag somberder en de regenvlagen, schuin, striemden wel eens de altijd straf trekkende buffels. Ontmoetingen hadden wij niet dan de gewone, langs den heirweg.... Een centuria lichte cavalerie, die zich naar Amfissa begaf, haalde ons in. Uit mijn wagen wisselde ik eenige woorden van begroeting met den centurio. Maar wij spraken niet van heksen.
Ik huiverde toen ik den wagen besteeg. Maar te blijven in dit kleine gehucht.... Het was ondoenlijk. De verveling grijnsde er mij tegen. Wij gingen. Davus, zwijgend, mende. Wij aten, onderweg, in den wagen. Telkens regende het, striemden de regenstralen. De weg was een lang, lang moeras van modder.... Davus, zeide ik; de avond valt: wij moeten spoedig onze halte naderen....
Geen dag was er nagenoeg, waarop broer en zuster niet tegenover elkaar stonden, hij met een donker gelaat haar barsche woorden toevoegend, die haar hartje bloedig striemden, en zij met bevende lippen en trillend stemmetje haar goed recht of dat van anderen verdedigend, dat hij wilde vertrappen.
Oude herinneringen drongen met geweld in hem boven. Hij vloog op het diertje toe: 'Wacht! wacht! arm konijntje, ik zal u helpen. En haastig trachtte hij de koordjes los te knoopen, die de teere pootjes striemden. Doch zijn beide handen werden tegelijk vastgegrepen en een scherpe lach klonk aan zijn oor. 'Wat beduidt dat, Johannes? Ben je nog zóó kinderachtig?
Hij moest met moeite zijn weg zoeken door de struiken, wier loover ritselend langs zijn kleederen streek en wier takken hem striemden in het gelaat. Zwoegend moest hij de mossige hellingen der duinen beklimmen. Doch hij volgde onvermoeid en zijn oog werd niet afgewend van Windekind's stralende verschijning, van wat daar blonk in de hooggeheven hand. Daar was hij midden in duin.
De soldaten hieven tusschenbeide de stokken op en striemden de naakte ruggen dier twee ongelukkigen, dat het afgrijslijk was om te zien. Het bloed liep hun langs de donkere huid en bij elken slag weerklonk een koor van gegil en gebrul uit de bende volks. Afgrijslijk, afschuwelijk, riep de luitenant uit, en dat volk vindt daar vermaak in?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek