Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
In sommige deelen van Servië brengt de gastheer zelf den eersten toast op den aanzienlijksten van zijne gasten uit, door tot hem de volgende woorden te richten: "Ik dank u, evenals al uw broederen, voor de eer, die u mij genadiglijk bewijst mijn slava met uw tegenwoordigheid te vereeren. Laat ons het eerste glas drinken ter eere van den genadigen God.
Deze gewoonte wordt beschouwd als een overblijfsel uit de tijden, toen de Serviërs tot het christendom werden bekeerd. Iedere Servische familie heeft een dag in het jaar, die bekend is als slava, gewoonlijk den een of anderen heiligendag, waarop zekere ceremoniën worden vervuld, gedeeltelijk van godsdienstigen, gedeeltelijk van maatschappelijken aard.
Als het gebed is geëindigd, maken de gasten verscheidene malen het teeken des kruises en dan begint het avondeten. Slava toasten. Gedurende de eerste twee of drie gangen gaan de gasten door met cognacdrinken; wijn wordt niet gepresenteerd, voordat zij vleesch hebben genomen.
De gasten zijn intusschen blijven staan en wachten zwijgend en eerbiedig tot de ceremoniën van de Slava zullen beginnen. De gastheer zet in het midden van de tafel een groote waskaars, die hij niet aansteekt, alvorens het teeken des kruises driemaal gemaakt te hebben.
Waar wijn in zijn naam gedronken wordt, daar moge altijd voorspoed zijn." De voornaamste gast aanvaardt den toast, maakt het teeken des kruises en antwoordt in de volgende bewoordingen: "Ik dank u zeer, vriendelijke en milde gastheer! Moge uw slava u voorspoed brengen, en laat ons dit tweede glas drinken 'op het betere uur'." De derde toast is meestal ter verheerlijking van de Drieëenheid.
Daarna maakt hij het teeken des kruises en zegt: "Ik dank u; dat uw Slava een gelukkige en voorspoedige zij!" Na den wijn geproefd te hebben, vervolgt hij: "Wij zullen ons best doen om te komen. Wij zijn dankbaar voor de uitnoodiging, die ons ten zeerste vereert." Onveranderlijk spreekt hij deze woorden uit, hetzij hij werkelijk van plan is de uitnoodiging aan te nemen of niet.
Etend en drinkend ter eere van God, de heilige Drieëenheid, de heilige slava, en zoo voort, blijft men bijeen, tot laat in den nacht, wanneer de gasten zich herinneren, dat het tijd is om naar huis te gaan. Velen brengen echter den geheelen nacht in het huis door en blijven ook nog den volgenden dag.
Zij drijven handel; en wij, wij werken. Slava Bogu! Te Londen hebt gij immers ook dokken?" "Ja zeker, in menigte; maar die zijn niet door monniken gebouwd." "Dat weet ik. In Engeland zijn er geen godsdienstige orden meer; maar vroeger waren zij er, en toen stichtten zij gebouwen van allerlei aard, niet waar?"
Na afloop van den maaltijd, steken zij eenige cederhoutjes aan en laten die verbranden; maar bij deze godsdienstige handelingen treft u het volkomen gemis van vromen eerbied, ernst en tederheid van gevoel; hier is niets van die innigheid, van dien diepen, heiligen ootmoed, die een hooger uitdrukking leent aan het gelaat van den russischen boer, als hij na het voleindigen van zijn maal het teeken des kruises maakt en zich buigt voor het heilige beeld, met den uitroep: "Slava Bogu!"
Zoodra hij dat hoort, snelt de svetchar den gast tegemoet en begroet hem met deze woorden: "Zeer zeker ben ik dat en ik hoop, dat er nog veel meer gasten komen even welkom als gij!" Daarna treedt de gast binnen, omhelst den svetchar en zegt: "Ik wensch u een zeer aangenamen avond en een gelukkige Slava!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek