Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Waar deze oude haard nog bestaat, daar kan men dwars door de schouw zien in de ruime, roetige pijp, waar vleesch en worsten te rooken hangen: Boven in de schouwe Daar hangen de worsten aan touwen. De schouw is de koker der geestenwereld. Om den schoorsteenmantel, die een reusachtige ruimte omspant, loopt het schoorsteenkleedje van gebloemd katoen, dicht geplooid.
Het gemoed is de chaos der denkbeelden, der begeerten, der neigingen; het is de oven der droomen, de spelonk der gedachten, waarvoor men zich schaamt; het is het pandemonium der sophismen, het slagveld der hartstochten. Men doordringe op zekere oogenblikken het bleeke gezicht van een menschelijk wezen en schouwe in deze ziel, in deze duisternis.
Ik heb de vesting veroverd en heb recht, zou ik denken, op wat zich daarbinnen bevindt." Zoo gezegd, zoo gedaan: hij liep terug naar het wachthuis, doch vond er niets wat hij zijn gading achtte, toen hij, naast de schouwe, een ijzeren pot gewaar werd: hij naderde, en zie! er waren nog stukken hutspot in, overblijfselen van het avondmaal der bezetting.
Toch hield hij niet op met zingen, Toch hield hij niet op met lachen; Maar hij keerde 't blok eens omme, Liet de vlam wat hooger flikkren, Liet een rosschen vonkenregen Gonzend door de schouwe vliegen.
Ik herinner me niet.... Ik herinner me niet, moeder. Ja, dat zal heerlijk zijn! Ze zweeg een stonde en de avond daalde daarbinst. De beweeglijke deemstering speelde om de venstergordijnen, grauwe schaduwen leggend langs de plooien, en ze kwam neerwaarts doezelen bezij de muren om haar dikten op te stapelen in de hoeken, binnen de schouwe of onder de kasse.
Jordane van mijn hert en aderslag mijns levens, o Leye, o vlaamsche vloed, lijk Vlanderen, onbekend; hoe overmachtigt mij de mate uws vreugdegevens, wanneer ik sta en schouwe, uw' vrijen boord omtrent!
Ze bleef staan en hield haren asem op om geen 't minste geruchte te maken, en ze keek verwonderd toe. Rik had zijn keersepan neergezet op 't roode plankierken, nabij den schoorsteen. Hij knielde en boog zijn krommen rugge en maakte in de schouwe een planke los. Hij tastte dan in de holte, en op zijn aangezicht kwam seffens een groote blijdschap. Ze zijn er nog! mompelde hij.
Zie, 't ruime vertrek staat vol met beelden van goden en godinnen, die nog van de "Oude Kamer" hierheen zijn verhuisd, en boven de ruime Schouwe leest gij dit raadseltje van Vondel: Geluckigh is het Land, Daer 't kind sijn moer verbrant. Hierboven zijn de woonvertrekken van den kastelein; daar zult gij niet veel vinden, om uwe belangstelling op te wekken.
Dagen en dagen achtereen daalde er als een zondvloed van sneeuw uit de zwarte wolken; het huis was tot aan den nok begraven; wilde men naar buiten gaan, dan moest men door de schouwe uitklimmen, of zich, met ongeloofelijke inspanning, een pad banen door de opgehoopte, vastgevroren sneeuw. En den vermetele, die het waagde, de woning te verlaten, hem grijnsde daar buiten de dood aan.
"Zeer minzaam!" zegt Griffier: "hij laat mij de schouwe op zijne slaapkamer behangen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek