Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Van buiten zou zeker niemand aan de Sam-Yep gezegd hebben dat hare reeders er ditmaal een enormen lijkwagen van gemaakt hadden. De jonk vervoerde nu een aantal lijken in plaats van zijde, parfumeriewaren en porcelein zooals gewoonlijk, doch het uiterlijk voorkomen van het schip was niet veranderd. Het vertoonde dezelfde levendige kleuren.
Zoo ver het oog reikte zag men water, niets dan water. Waarin Craig en Fry, door nieuwsgierigheid gedreven, een uitstapje maken naar het ruim van de Sam-Yep. »Waar zijn wij, kapitein Yin?" vroeg Kin-Fo toen het gevaar geweken was. »Ik weet het niet precies", antwoordde de kapitein, die er weder even vroolijk als vroeger uitzag. »In de golf van Pé-Tché-Li?" »Misschien."
Zij hadden ongetwijfeld de voorkeur aan een ander gegeven, maar omdat er geen ander was dat naar de golf van Léao-Tong vertrok, hadden zij geen keus. Het was dan ook slechts om een reis van hoogstens twee of drie dagen te doen, die om dezen tijd van het jaar volstrekt geen bezwaar opleverde. De Sam-Yep was een zeejonk, metende ongeveer driehonderd last.
Toch moest men er gebruik van maken, om zich zoover mogelijk van de Sam-Yep te verwijderen. Als de mannen van Lao-Shen Kin-Fo niet vonden, zouden zij hem zekerlijk achtervolgen en als zij in het gezicht waren, dan zouden zij spoedig met de sloep bereikt zijn. Men moest dus zorgen om bij het aanbreken van den dag zoover mogelijk uit 't gezicht te zijn. De bries woei uit het oosten.
Maar hij had er wat minder vroolijkheid bij te pas kunnen brengen. Hoe het ook zij, of de Sam-Yep in de golf van Léao-Tong was medegevoerd, dan wel teruggeworpen in de golf van Pé-Tché-Li, in ieder geval moest de steven naar het noordwesten worden gericht. In die richting moest zich land bevinden. Het eenige punt in quaestie was alleen op welken afstand het lag.
Maar had hun opperhoofd dan geweten of kunnen weten dat Kin-Fo van plan was om zich aan boord van de Sam-Yep in te schepen? En hoe had hij dit kunnen weten? Ziedaar eene zeer duistere zaak, doch die op dit oogenblik niet behoefde opgelost te worden.
»Als Lao-Shen het niet bevolen had...." »Stil toch!" Op het hooren van den naam van den gevreesden Taï-ping hadden Craig en Fry onwillekeurig eene lichte beweging gemaakt en daarop waren de deksels weder plotseling dichtgevallen. Het was op nieuw doodstil in het ruim van de Sam-Yep.
Een platboomde schuit bracht hen in een kwartier aan boord van de Sam-Yep over. Waarin de handelswaarde van Kin-Fo nogmaals op het spel staat. Acht dagen vroeger had een Amerikaansch schip het anker laten vallen in de haven van Takou.
Hij dreef de Sam-Yep naar het oosten, eene gelukkige omstandigheid, wijl de jonk daardoor van een kust werd gedreven, die geen enkele schuilplaats aanbood en waar zij onvermijdelijk in weinig tijd zou verloren geweest zijn. Ten elf ure had de storm zijn hoogste punt bereikt. Kapitein Yin manoeuvreerde, flink bijgestaan door zijn scheepsvolk, als een ervaren zeeman.
De oogen van Craig en Fry gewenden daar echter spoedig aan en weldra waren zij in staat om te zien hoe deze buitengewone lading van de Sam-Yep geborgen was. Het ruim was niet, zooals dit in de meeste koopvaardijjonken het geval is, door schutten afgedeeld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek