Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Naar het schijnt, behoudt zij deze breedte tot aan de Casagoea; het beste middel om het dorp Boffa te bereiken zou dus zijn het anker uit te werpen, waar wij stilhielden, en van den vloed gebruik te maken om met eene kleine boot de kreek van Petit-Talibonche op te varen, en van daar met het ebgetij naar Boffa de reis te vervolgen.
Toen de zaak afgehandeld was, brachten wij tot aller verwondering papier en inkt te voorschijn, en stelden deftig te boek, dat het baga-dorp Petit-Talibonche het protektoraat van Frankrijk erkende. Er werd wat meer gediscussieerd over het voorstel om het gezag van den koning Yoera Towel te erkennen. Na eene lange redevoering van Dinah, waren echter alle bezwaren opgeheven.
Petit-Talibonche telt misschien eene bevolking van drie- of vierhonderd personen, die rijst en palmolie verbouwen. De strook bebouwd land is niet breed; aan de eene zijde wordt zij begrensd door de rivier, aan de andere door een moeras van wortelboomen, waardoor zich de kreek slingert, die ons naar het dorp had gebracht. Zooals ik zeide, verbreedt die kreek zich bij het dorp in belangrijke mate.
Het voorstel werd met algemeene stemmen aangenomen, en het opperhoofd Kroeman was daarover zoo verheugd, dat hij staande de zitting aan Dinah een jong meisje ten geschenke gaf. Onder algemeene uitingen van geestdrift werd de zitting gesloten. Petit-Talibonche werd met eene fransche vlag begiftigd. De palaber was afgeloopen.
De hutten zijn naar hetzelfde model gebouwd als die van Petit-Talibonche; sommigen prijkten met een vlaggestok, waaraan een lap wit katoen hing. Men zeide mij, dat dit het uithangteeken was van de slavenhandelaars. Deze agenten van de handelshuizen van de Rio-Nuñez zijn allen Oeolofs.
Ik stoomde langs het Duivelseiland en wierp het anker uit ten noorden van de landpunt Amarante, dicht hij het dorp Petit-Talibonche, bekend door drie groote boomen, die aanstonds in het oog vallen, als men de rivier opvaart. Dit punt is de noordelijke grens van Bagatay of het land der Bagas.
Wij gaven nu bevel, de verschillende opperhoofden te ontbieden, die wij wenschten te spreken, en begaven ons vervolgens naar het dorp, dat ons ongeveer even groot scheen als Petit-Talibonche. Het was op eene hoogte gebouwd, die aan alle zijden door water was omgeven, uitgezonderd aan den kant der vlakte, welke wij waren doorgetrokken. De inwoners schenen niet bovenmate verwonderd over onze komst.
Wij kwamen op eene groote open plek, waar de drie boomen stonden, die men uit zee zien kan, en bereikten aanstonds daarna het dorp Petit-Talibonche, aldus genoemd ter onderscheiding van Grand-Talibonche, aan den anderen oever der rivier.
Van hier wilde ik mij met een sloep naar Bagatay begeven en aldus in het hart van het land doordringen: immers Petit-Talibonche, dat ik bezocht had, was slechts een afgelegen stuk van het land der Bagas op den rechteroever.
Ook was hij er niet dan met groote moeite toe te brengen om zijn portret te laten maken. De Goëland lag voor anker voor het dorp Camfarandi aan de samenvloeiing van de Rio-Nuñez en van een der voornaamste killen of kreeken. Aan alle kanten zag men wortelboomen; naar den zeekant het zoogenoemde Duivelseiland en de eerste boomen van Petit-Talibonche.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek