Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
„Permitteer me, dan zullen we voorzichtigheidshalve dit restje”
"Ik verlaat u, Mijnheer!" zeide Reynhove: "want ik erken, dat gij hier meester zijt: maar permitteer mij om u te zeggen, dat ik hier toevallig ben ingekomen, en wel, om een dispuut, dat ik vreesde, te preveniëeren: en dat ik uwe forsche manier van ageeren jegens iemand, die zich niet wel defendeeren kan, nimmer zal approbeeren."
"Maar je hebt zelf gezegd, dat het je ondragelijk is!" "Ik heb niets gezegd. Ik herroep dat. Ik weet en begrijp volstrekt niets." "Ja, maar permitteer...." "Je kunt dat niet begrijpen. Ik gevoel, dat ik rechtstreeks naar een afgrond ga en er in zal storten, maar ik weet niet, hoe ik mij redden zal. Ik kan het niet." "'t Doet niets af! Wij zullen je opvangen.
Permitteer me!" en het schalke wicht trippelde weg zonder naar Claudine om te zien, die het nieuwsblad werktuigelijk had aangenomen, maar die niet zoo haast alleen was of zij wierp het met afschuw ter zijde, zooals men een walgelijk insect van zich afschudt. Zij was geheel onder den slag eener onuitsprekelijke verwarring van denkbeelden en gewaarwordingen.
Jè, dèt is uiterst moeilijk te bepèlen èls ik 'm goed bekijk de littèrator deed een stapje nader met vooruitgestoken hoofd dèn is 't Muller wèl en toch is 't Muller niet.... Dat snap ik niet goed, waarde heer! Meneer Capelli, permitteer me?
Weet ie niet meer dat mijn geduld, dat mijn bloed...." Eensklaps opstaande tot Kippelaan: "Menheer, permitteer me je te herinneren dat je bezoek me vandaag niet zeer gelegen komt. Hou me ten goede; ik ben een oud man, en.... Nee, 't spijt me.... maar.... Wat het hoofddoel van je komst betreft...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek