Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Ik zie weer de overzetpont, die ons te Moerat opnam, den reiziger en zijn voertuig met de paardjes, terwijl de pont met een stok werd voortgeduwd onder het gezang van de roeiers, dichtbij een brugje in aanbouw en bij een andere grootere brug van de toen aangelegde lijn tusschen Calicut en Cannanore, die niet ver van Mahé langs gaat, waar men een station moest maken.
We hielden er een triomfantelijken intocht, in staatsie begeleid door de notabelen van de plaats, die toegesneld waren voor de begroeting van hun grooten turkschen heer. Een talrijk escadron omringde ons met hulde, en de levendige, kleine paardjes van de inlanders gingen ten slotte allen aan het galoppeeren.
Onze paardjes waren zoo tam en kenden zoo goed den weg, dat wij niets anders te doen hadden, dan ons in 't zadel in evenwicht te houden, verder konden wij onze oogen den kost geven en ons aan het mooie landschap rondom ons verlustigen.
Keurig, als paardjes in een circus, op de uitgegilde bevelen van een gerokten meneer op een stoel, liepen de dansende dames en heeren om in hun quadrille-kringen, elkander tegemoet; vormelijk bogen de bovenlijven en passief gleden de gehandschoende handen in elkaar. En telkens lag ook Mimi's hand een oogenblik in Bernard's hand.
In de slooten grazen de buffels vreedzaam achter hagen van lantana's. Maar wat is dat? Een man, een inboorling met een grooten tulband op het hoofd, schijnt midden op den weg op ons te wachten en loopt dan hard onze bendi, het wagentje, met twee kleine paardjes bespannen, achterna en roept onder het harde loopen ons iets toe, waarbij hij wat schijnt aan te bieden.
Dat alles was in verhouding tot de grootte der kinderen, van de kostbaarste stoffen en met de meeste kunst vervaardigd. Achter het huis was een kleine stal, waarin vier vlugge paardjes met gevlekte huid, zoo vreemd en aardig als men maar bedenken kan, een geschenk van den Koning van Medië, vol vuur op den grond stampten.
Die lange bergpas, waar wij door zullen gaan, is door alle eeuwen der geschiedenis heen telkens getuige geweest van heldhaftigen strijd. Maar van dat verleden vol bloed en vol glorie zijn nu nog maar zeer weinig sporen over. Vier lustige paardjes, vóór elkander aangespannen, brengen ons in vier-en-een-half uur bij den Rooden Toren, op 64 K.M. afstands van Romnicu.
Overal ontmoette ik groenteboeren en groenteboerinnen, sommigen in lage wagentjes, getrokken door kleine, harige paardjes, anderen, bezig karren voort te duwen, hoog opgestapeld vol met groente, boter, eieren of melk. Trip, trap, trip, trap.... Dat stapte maar voort zonder haast. Niemand heeft ooit haast in Holland. Het paard, in een zacht drafje gebracht, stond dadelijk stil, als 't noodig was.
Aangezien we in een dalende lijn gingen, hadden onze paardjes het overigens niet al te zwaar, ook al was de weg op verscheidene plaatsen door de wilde zwijnen omgewoeld en niet overal al te best onderhouden.
Dit was de oude turksche weg, en blijkbaar was er eens een poging gedaan, om hem te bestraten, maar daar was zoo goed als niets meer van te merken; de aarde was weggespoeld, en de naakte rots was overgebleven, scherp en puntig op sommige plaatsen, glad en vuil op andere en lastig voor de paardjes, om er staande te blijven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek