Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Deze stoutmoedige, ongetemde bandieten, die sedert vele jaren de plaag en schrik waren van hunne buren, vooral van de vreedzame Perzen, dreven de onbeschaamdheid zoo ver, dat zij zelfs op de Kaspische-zee stroopten.
"Bij benden, bij troepen, bij massas, bij legers," schrijft Hepworth Dixon, "galoppeeren de zwarte, ruige dieren met donderend geraas voor ons uit, nu eens van 't noorden naar 't zuiden, dan weer van 't zuiden naar 't noorden; gedurende 40 opeenvolgende uren hebben wij ze voortdurend in zicht gehad, duizenden bij duizenden, tienduizenden bij tienduizenden, een ontelbare massa ongetemde dieren, welker vleesch, naar men zou kunnen meenen, voldoende is om de wigwams van de Indianen tot in alle eeuwigheid met voedsel te voorzien."
Den volgenden morgen vroeg rolde ons rijtuig reeds door de vruchtbare vlakte, waar het ongetemde volk der Daciërs vergeefs den schok poogde te weerstaan der legers van Trajanus, en zagen wij steeds duidelijker de opening der bergvallei voor ons, waaruit de Aranyos te voorschijn treedt.
De Turken maakten natuurlijk van die verdeeldheden gebruik, om telkens nieuwe veroveringen te maken, de Montenegrijnen al verder in het gebergte terug te dringen en hen bij herhaling tot in hunne laatste wijkplaatsen te bestoken. Maar altijd moet de grimmige vijand zijne prooi weer loslaten, en weet het ongetemde volk, dat nimmer zijne wapenen aflegt, de vrijheid te heroveren en te handhaven.
Ook de nog ongetemde soorten van de familie zijn over 't geheel genomen eer nuttig dan schadelijk; daar de inbreuk, die zij maken op hetgeen wij ons eigendom noemen, ons niet zoo gevoelig treft, als het nadeel, dat andere groote dieren veroorzaken; terwijl zij door hun vleesch, dat bijna zonder uitzondering smakelijk is, door hun vel, hun haar, hunne hoornen de schade, die zij aanrichten, min of meer in sommige gevallen zelfs ruimschoots vergoeden.
Zoo vinden wij naast elkaar staan stukken als Moskenæsstrømmen, waarin natuurkrachten gepersonificeerd zijn, zonder dat de mensch met hen in aanraking komt, Bylgja en Kværnkallen, die de mystieke indrukken schilderen, welke de mensch van de overmachtige natuur ontvangen kan, en zulke als Hauk og Hadding, waarin de menschelijke hartstocht de ongetemde duivel in den mensch is, die hem tegen beter weten in beheerscht.
Zijn donkre huid glanst in de zon, daaronder kookt het bloed; Zijn felle oogen, wit omringd, zij stralen vuurgen gloed, Als hij het strijdperk binnenraast in ongetemde vaart, Dan gloeien zij in woesten glans als hij den held ontwaart.
Vooruit dan maar, vooruit, in ongetemde vaart, naar ons en zijn geboorteland, dat hij zoo trotsch en zoo gelukkig heeft gemaakt! Daar is het eindelijk weer, het lief geboorteland! Al zagen wij het niet, wij zouden het wel voelen, aan zijn doodshoofdskeien. 't Is of de banden likdoornen hadden, zoo pijnlijk springen zij op en neer. Maar ach! 't is toch verteederend je land terug te vinden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek