United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Wat zien uw stadgenooten er over 't algemeen peu fashionable uit!" zei Nurks, met dien bijzonderen lach, die de Engelschen a sneer noemen, een zeer druk en aangenaam gesprek afbrekende en oogenblikkelijk weer opvattende, om mij het antwoorden te beletten.

"Ja maar", zei hij, mij strak in de oogen ziende, en een lange teug limonade nemende "ja maar ik geloof, om je de waarheid te zeggen, niet dat je heel muzikaal bent." Nu, voor deze laatste onhebbelijkheid behoeft men geen Robertus Nurks te wezen.

Nurks evenwel hoorde het met de volmaaktste onverschilligheid aan en nam zelfs onder 't verhaal allerlei bijzaken waar.

Hij had het zoo haast niet gezien of hij wierp er met veel handigheid zijn zijden zakdoek over, maar te laat om de aanmerking van Nurks te ontgaan, die juist op dit zelfde oogenblik tot ons zei: "Ik mag wel zoo'n maneschijntje". De bloemliefhebber kreeg een kleur als een Cactus Speciosa, om welke te verbergen hij in verwarring naar zijn zakdoek greep om zijn neus te snuiten, zoodat de maan weer plotseling door de wolken brak, tot groote vroolijkheid van een gezelschap Amsterdamsche juffrouwen en heeren uit een manufactuur-winkel, dien zich op dien merkwaardigen dag op zijn minst voor staatjufferen en kamerheeren van Z.M. den koning wilden gehouden hebben.

Zij hebben met betrekking tot hun kunstvak zich dezelfde onheuschheid aangewend, die mijnen neve Nurks was aangeboren, en ik heb jongelieden ontmoet, uit de beschaafdste kringen, "every inch gentlemen", die op dit punt volstrekt onoverdragelijk waren. Ik geloof dat ik maar niet meer op mijn neef moet terugkomen.