Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Ze lachte, ze keuvelde, ze ginnegapte, ze vermaakte het gezelschap met haar naïveteit of met de onnoozelheid die daarvoor doorging en sloeg geen acht op haar aanstaanden bevryder uit de klauwen van 'n al te laag geboren echtgenoot. Wouter preekte zich voor, dat ze zyn standvastigheid op de proef wilde stellen. Zoo-iets was meer geschied, meende hy.
Je had 'm al lang z'n wyzigheid moeten verleeren. Maar 't kind heeft niets miszeid, jufvrouw! Zoo? Vindt uwe dat? Nu, ik vind dan op myn beurt... We schenken haar met koninklyke mildheid de uitlegging van 'r verstoordheid. De zaak was, als in veel gevallen van deze soort, dat grof bedrog zich niet op z'n gemak voelt tegenover naïveteit.
Men ziet het, ook 't gemeene heeft z'n naïveteit. Om overigens den belangstellenden lezer, die zich zeker al ongerust maakt over den gezondheidstoestand van die "mevrouw in de zykamer" wat moed intespreken, beroep ik me hier op zeker getuigenis van Gerrit, die eenmaal aan Wouter deze vertrouwelyke mededeeling deed: Je kunt me gelooven ik ben 'n oud man, en jy 'n jonk borssie zy ... eet te veel, en ze-n-is koppig en sagrineus: d
Zekere lieden zouden omtrent Mensch en Wereld veel te leeren hebben, voor ze 't standpunt van beredeneerd vertrouwen bereiken. En ook van de geestige onwetendheid die we naïveteit noemen, was hier geen spraak. Dat de Pietersens voor weinigen uit den weg behoefden te gaan in onkunde, moge waar zyn, maar geestig waren ze niet.
Met kostbare naïveteit dacht zy te-dezer-zake in 't minst niet aan zichzelf, en meende al heel veel gedaan te hebben om Wouter gerust te stellen, door 'n paar lakens over den rand van 'n latten-schutting te slaan, zoodat nu 't erfjen, op de zoldering na, vry wel naar 'n afgesloten kamer geleek. Zie zoo, m'n jongen, nu kan geen mensch je zien, geen sterveling!
"Nu, goed! zoo zult gij dan hooren dat gij het geraden hebt, dat ik lord William heb liefgehad met al de innigheid van een eersten hartstocht, ik moest zeggen: met al de naïveteit van mijn jeugdig hart; want ik wist zelve niet, dat het liefde was wat hij mij inboezemde. Als hij zoo sprak, raadde ik dat hij in mij prees, wat anderen in mij afkeurden.
Wat mij betreft, ik heb mij altijd zeer wel kunnen schikken in deze soort van nieuwsgierige belangstelling, die mijne zwarte of koperkleurige medemenschen mij betoonden: zoolang althans die belangstelling haar karakter van kinderlijke naïveteit niet verloor, en geen dekmantel werd voor kwaadwilligheid of hebzucht.
Haar hart-brekende en -verscheurende stemmen drongen tot zijn ooren door, tegelijk met allerlei kinderlijke klachten van een smartelijke naïveteit, met alle vleiwoordjes, waardoor het slachtoffer den beul tot zachtheid hoopt te stemmen. Het meisje: "Genade! medelijden! niet vandaag! ik ben niet wel! spaar me!"
Tapijten van mineralische moskorsten, die zoo wollig waren als de fijnste graszoden, boomvormige kristallen, bloemen en vruchten in edelgesteenten, riepen bij wijlen die tooverachtige lusthoven en tuinen in het geheugen terug, die door de Japansche kunstenaars met zoo veel naïveteit weergegeven worden.
Mijn verontschuldiging was want gij weet het immers, ouders, hoe kinderen hun ouders beschuldigen en verontschuldigen? mijn excuus voor haar was dan, dat ze zelf in allerlei zorg zat en op dit oogenblik zeker geen gelegenheid wist, om gauw iets te koopen. Maar toch.... gij ouders, die niet zulke excuses hebt, profiteert niet van de naiveteit uwer kinderen. Ze verwijten het u later. En terecht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek