Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Dat "Land vooruit", het een of ander buitenrif waar de branding overheen spoelde, zou gevaarlijk dichtbij zijn als het zich liet zien in dien mist. Weer ging er een uur voorbij. De drie uitkijken boven tuurden gespannen in de parelende straling. "Wat, als we Mangareva voorbij varen?" vroeg kapitein Davenport plotseling.
De Pyreneeën was tot op honderd meter genaderd vóór dat de wind haar weg dreef, en op dat oogenblik, toen het werk gedaan was, barstte de hijgende bemanning uit in een stroom van vervloekingen op het hoofd van McCoy McCoy, die aan boord was gekomen en voorgesteld had naar Mangareva te gaan en hen had weggelokt van het veilige land naar een zekeren ondergang in deze vreeselijke, bedriegelijke zee.
"Bovendien ben ik gouverneur, en ik moet maatregelen nemen voor het bestuur van het eiland voor den tijd dat ik weg ben." "Maar het is maar vierentwintig uur naar Mangareva", wierp de kapitein tegen, "Veronderstel dat het zesmaal zoo lang duurt om terug te komen tegen den wind in; dat zou u na een week weer terug brengen." McCoy glimlachte zijn breeden, goedigen glimlach.
"Zeker, kaptein", kirde hij met zijn duivengeluid. "Ik zie heel goed in dat uw schip in brand staat. Daarom ga ik met u mee naar Mangareva. Maat ik moet verlof hebben om met u mee te gaan. Het is gewoonte zoo bij ons. Het is iets heel gewichtigs als de gouverneur van het eiland weggaat. De belangen van het volk staan op het spel, en ze hebben het recht hun toestemming te geven of te weigeren.
"U had met ruime schooten naar Mangareva moeten koersen. Daar is een mooi strand, in een lagune, waar het water is als een vischvijver." "Maar we zijn nou hier, hè?" snauwde de eerste stuurman. "Daar komt het maar op aan. We zijn hier, en er moet iets gedaan worden." McCoy schudde vriendelijk zijn hoofd. "U kunt hier niets doen. Er is hier geen strand. Er is zelfs geen ankerplaats."
Neen, Mangareva is de naaste plek die u gebruiken kunt." "Dan zal het Mangareva zijn", zei kapitein Davenport, de grommende tegenwerpingen van zijn stuurman onderbrekend. "Roep het volk achter, mijnheer Konig." De matrozen gehoorzaamden. Ze strompelden moe langs het dek en deden pijnlijke pogingen om haast te maken. Hun uitputting was zichtbaar in iedere beweging die ze maakten.
De Gambier-archipel, ten zuidoosten grenzende aan de Toeamotoe-eilanden, is daarvan echter, zoowel in physiek als in staatkundig opzicht, ouderscheiden. Het voornaamste eiland, Mangareva, maakt op den aanschouwer een zeer gunstigen indruk. De berg Duff, aan de zuidpunt des eilands, bereikt eene hoogte van vierhonderd el; de ongeveer even hooge borg Mokoto heeft een bijna regelmatigen kegelvorm.
"We zijn Mangareva voorbij. God weet waar het volgende land is. Ik wou nòg dat ik 'r die halve streek hooger gehouden had", biechtte hij een oogenblik later. "Die vervloekte strooming steekt den gek met een zeevaarder." "De oude zeevaarders noemden de Paoemotoe's den Gevaarlijken Archipel", zei McCoy, toen ze weer op de kampanje waren.
"Wel, wat denkt u er nu van?" vroeg de kapitein eindelijk aan McCoy, die naar den timmerman stond te kijken met al de belangstelling en nieuwsgierigheid van een kind in zijn oogen. McCoy keek in de richting van de wal, waar het eiland verdween in den dichtenden nevel. "Ik denk, dat 't beter zou zijn naar Mangareva te loopen. Met de bries die nu komt bent u daar morgenavond."
Den volgenden morgen, bij het krieken van den dageraad, bevonden wij ons op een mijl ten noorden van de riffen van den Gambier-archipel; het hooge land van Mangareva hadden wij reeds des nachts in het gezicht gekregen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek