Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
"Hoor dat lieve kind eens!" zeide Mammy bij zich zelve, toen Eva den flacon in hare borst stopte, haar een kus gaf en vervolgens de trap af hare moeder naliep. "Waarom hebt gij u opgehouden?" "Ik hield mij maar even op, Mama, om Mammy mijn flacon te geven, om mede naar de kerk te nemen." "Uw gouden flacon aan Mammy!" zeide Marie, ongeduldig met haren voet stampende.
"En des nachts zweet zij zoo." "Wel, dat heb ik jarenlang gedaan. Dikwijls zijn des nachts mijne kleeren zoo nat, dat men ze wel kan uitwringen. Dan is er geen droge draad aan mijn nachtgoed, en zijn de lakens zoo nat, dat Mammy ze moet te drogen hangen. Zoo zweet Eva toch niet." Ophelia zweeg.
"Ondertusschen, Nicht, zult gij wel gaarne naar uwe kamer willen gaan, om u na de reis wat te verfrisschen. Dolf," vervolgde hij, "laat Mammy terstond eens hier komen." De mulattin, welke Eva met zooveel verrukking had geliefkoosd, trad spoedig binnen.
Mammy heeft zekere koppigheid in enkele opzichten, die iedereen niet zoo waarneemt als ik doe." "Heeft zij kinderen?" vroeg Ophelia. "Ja, zij heeft er twee." "Het zal haar denkelijk wel spijten dat zij daarvan gescheiden is." "O, natuurlijk kon ik die niet meenemen.
Ja zeker; en zoo eigenlievend zijn de besten van die wezens." "Het is treurig om aan te denken," zeide St.-Clare droogjes. Ophelia zag hem scherp aan, en bemerkte den blos van ergenis en de spottend krullende lip, waarmede hij dit zeide. "Nu is Mammy toch altijd eene soort van troetelkindje van mij geweest," zeide Marie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek