United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het beangste kind had hare moeder begrepen, en als met gieren-klauwen greep de vrees haar hart aan; zij ijlde weg waar, waar zou zij het eerste zoeken? Onwillekeurig liep zij de trappen af, de toren deur stond aan; haastig vloog zij over het voorplein, de stenen beren langs, de linden-allée op.
Zij waren het park genaderd, en betraden zwijgend de donkere linden-allée op eens voelde Liesje haar arm zacht drukken en bleef Nelly staan. "Wacht even, Liesje," sprak zij, "was dat Blanka's stem niet?" Een poos bleef alles stil, toen naderden schreden, en een zachte heldere stem zeide: "Army, mijn lieve Army!" Hoe verleidelijk klonk dat!
O, als mijne barones het nog eens mocht beleven, dat hier in het slot het oude, vroolijke, glansrijke leven weder heerschte! Zij zou weder jong en schoon worden. O, mijn bloedige Heiland, hoe zou ik u daarvoor op mijne knieën danken!" Intusschen gingen broeder en zuster de linden-allée door; het was een heerlijk schoon winterlandschap, dat voor hen lag.
Hij beet zich op de lippen, maar zweeg; hij verkeerde zelf in een angstige spanning, en kende zijne grootmoeder genoeg om te weten, dat zij tot elke lompheid in staat was. Zij traden nu de linden-allée in; de wind huilde door de hooge boomen en deed de takken krakend tegen elkander slaan; het hooge bordes met zijn oude, zandsteenen beren lag nat en donker voor hen.
"Vaarwel, Nelly," fluisterde Liesje, terwijl zij haar een kus op de wang drukte; zij boog voor de aanwezenden en verliet het vertrek; zij vloog letterlijk de gang door en het voorplein over. In de linden-allée stond zij plotseling voor Army. "Juffer Erving " zij zag naar hem op; zijn gelaat stond ernstig. "Juffer Erving " herhaalde hij, "hebt gij gehoord, wat in onze huiskamer gesproken werd?"