Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
De man ziet van de plek, waar hij staat, op een paar meter afstand, den paal, waaraan hij straks zal worden vastgebonden, en twee lichamen van menschen die den vorigen dag zijn doodgeschoten en nog bij den paal liggen. Hij ziet bleek, maar houdt zich goed. Ik durf niet langer blijven, het wordt ook donker en men mag 's avonds na zes uur niet op straat loopen.
Het schijnt wel, of zij geen lichamen van vleesch en bloed hebben, en of ze ongevoelig zijn voor kou en regen, dorst en honger. Zulke reizigers zijn wij niet. Wij hebben schoon linnen noodig en nog allerlei andere dingen, en het meesleepen van al die benoodigdheden is een dagelijksche zorg van de reis.
Tot beschouwingen van soortgelijken aard geeft ook onze Jezus aanleiding, wiens naam alleen reeds duizenden demonen voor aller oogen uit zielen en lichamen heeft verdreven...
Tegenover deze bron van warmte staan echter oorzaken van warmteverlies: 1o geleiding en uitstraling, waarbij de warmte zich aan andere lichamen meedeelt en deze in temperatuur doet stijgen, 2o verdamping, waarbij de warmte wordt gebruikt om water in waterdamp te veranderen. Dit laatste geschiedt in de longen en aan de oppervlakte van de huid.
In het vuur van een beschrijving laat hij zich soms tot Wonderjaersche overdrijvingen verleiden: Zoo in den overigens flinken "Jacob van Artevelde": ".... bloed vloeide by beken tusschen de doode lichamen naer het lager einde der kamer, en vormde daer een dampend meer, waerin de worsteling over en weder dreef...."
Zooveel over de meest eenvoudige lichamen, nl. die, welke zich uitsluitend ten opzichte van beweging en rust, snelheid en traagheid van elkaar onderscheiden. Wij willen thans tot de samengestelde overgaan. Definitie.
Dat tenslotte, daar de levende lichamen elk voor zich in gelijken trant zekere veranderingen in organisatie ondergaan hebben, ook de z.g. "sóórten" onmerkbaar en achtereenvolgens aldus gevormd zijn, slechts een betrekkelijke standvastigheid hebben, en niet even oud als de natuur kunnen zijn.
Nu deden zij elkander door schriklijk geweld beurtelings bukken: armen, benen, dijen, al de leden hunner lichamen, schenen een afzonderlijke kracht en leven te hebben; want al deze delen wrongen zich afgrijselijk tegeneen, en meermalen zuchtten de strijders door de pijnlijke nijpingen, welke hun die zwoegende wendingen veroorzaakten.
Het aantal dooden steeg zoo zeer, dat velen geen rechtsstreeksche begravenis ten deel viel. Men wierp de lichamen der ongelukkigen in een gemeenschappelijk graf, bedekte het dunnetjes met aarde en plaatste er een kruis op. Het jammeren en klagen in de oude stad Keulen was niet om aan te hooren.
Terwijl zij bezig waren met Mijnheer Van Machelen te laven, hoorden zij eensklaps een ratelende zucht, als uit de grond opkomen; zij luisterden, maar ontwaarden niets meer: geen enkel der om hen liggende lichamen gaf het minste teken van leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek