Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 oktober 2025


Een goede veertig ongeveer op dezelfde wijze uitgedoste zwartjes lagen overal verspreid op het dek. Vijftien daarvan vormden de bemanning, de rest waren pas geworven inlandsche koelies. "Natuurlijk was het een ongeluk", deed de stuurman van de Arla zich hooren. Hij heette Jacobs, en was een tengere man met donkere oogen, die meer van een professor had dan van een zeeman.

De planters hebben zich vereenigd, riepen een bureau van emigratie in het leven en huren nu de koelies in Swatow en in Canton. Vroeger sloten zij daar contracten door tusschenkomst van europeesche agenten, die in genoemde havensteden woonden; nu zenden zij zelf naar China mandoers, vroegere chineesche bedienden, die zich op beter voorwaarden met de recruteering belasten.

Wil je thee, Duclari? Wel neen, ik ben warm genoeg! Heb je geen klapperwater? Dat is frisscher. Dat laat ik je niet geven. Als men warm is, houd ik klapperwater voor heel nadeelig. Je wordt er styf en jichtig van. Zie eens de koelies die zware vrachten over de bergen dragen: zy houden zich vlug en lenig door heet water te drinken, of koppi dahoen. Maar gemberthee is nog beter ... Wat?

"Wij hielpen de Chineezen, nu eens bij de wielen, ze met den schouder voortduwend, en dan weer bij de touwen, om zooveel mogelijk kracht te kunnen bijzetten. De koelies verrichtten wonderen, iets van onzen angst en ons enthousiasme was op hen overgegaan; ze spanden al hun krachten in en al hun verstand. Hun eigenliefde was er mee gemoeid.

De vlucht van de vijfentwintig koelies had de Arla veertig pond gekost, en aangezien ze hun heil in de bosschen hadden gezocht, was er geen hoop meer om hen nog terug te krijgen. De schipper en zijn stuurman wisten niet beter te doen dan hun verdriet verdrinken in koude thee. De koude thee was in whisky-flesschen, en Bertie wist niet, dat wat ze opdweilden maar koude thee was.

Dat maakt een voortdurend verplaatsen noodig van de woningen voor de assistenten en de koelies en van de schuren voor het drogen van het blad. Drie jaar lang kunnen de gebouwen blijven staan: de grond aan weerszij der "plantwegen" waarop het gewas wordt geteeld, ligt verdeeld in drie strooken, die de eene na de andere beplant worden.

Drie paarden, ieder met een geleider en twee koelies voor onze bagage, die meteen gidsen zouden zijn, stonden op ons te wachten en begroetten ons glimlachend met diepe, hoffelijke buigingen. Ik meen de koelies tot de paarden is de Japansche beleefdheid nog niet doorgedrongen.

Slechts waren de lavaklompen overdekt met een droog grijs mos, dat dezen chaos een fantastisch somber voorkomen gaf. De wandeling duurde langer dan wij verwachtten; het bosch werd steeds dichter, terwijl de zon al lang niet meer zichtbaar was in het enge dal. Op eenmaal waren de koelies en de heer S. verdwenen. Wij riepen en kregen geen antwoord.

We kwamen bij eene hut, waar ons door een vuil oud besje in miniatuur-kopjes Japansche thee aangeboden werd, lichtgeel-gekleurd warm water, dat eenigszins smaakte als stroo-aftreksel. Hier rustten koelies en paarden een poosje uit, waarna we weer opstegen en verder stapten. Elke poging om onze paarden in eene andere volgorde te laten gaan dan de geleiders ze opgesteld hadden, mislukte.

Aan al die dingen denk ik vóór de wallen van 't fort Marlborough, waar nederlandsche soldaten mij wantrouwig aanzien. Op het strand zijn chineesche koelies bezig, waren te lossen. De zee is laag; de sloepen zitten op eenigen afstand van den wal vast, en de arbeiders, tot het middel in het water, nemen bij het werk een gedwongen bad.

Woord Van De Dag

beschouwt

Anderen Op Zoek