Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
En nu, laat ons uit deze hel naar buiten treden. Elk uur vaart eene boot van Soraing naar Luik: er is geen beter gelegenheid denkbaar om het prachtige panorama te overzien, dat zich voor onzen blik ontrolt. De ranke, lichte boot klieft de groenachtige wateren; eene verkwikkende koelte stijgt op uit den schoot der rivier; telkens wijken en naderen de bergen langs de schilderachtige oevers.
Den jongen heb ik altijd bij de hand, het wijf kan mij niets meer maken ze kan toch haar eigen man niet aangeven en de rest zal ik wel met haar vinden. Hè! hè! hè!" nogmaals klieft hij de lucht, ditmaal met den pook, dien hij van de kachel heeft genomen, "'k zal haar trouwen, hè! hè! hè! en dan...!"
Broed'ren slaan broed'ren; Zusterskind'ren Storten elkaars bloed, Vleeschlijk kwaad neemt toe, Het zijn zwaardtijden, akstijden; Schilden klieft men door, Stormtijden, moordtijden Tot de wereld sterft, En niemand meelij voelt Meer voor zijn nevenmensch. De Fimbul-winter.
En als een schip, dat golven klieft en schuim opspatten doet, Zoo wierp de held zich in die zee, den Saracenenvloed; En onbewogen als een rots, die in de branding staat, Terwijl de woeste golf zich op haar borst te pletter slaat, Zoo hield, terwijl het heidensch tuig zijn slagen dalen doet Op helm en schild, de ridder stand met ongebroken moed. »Ter hulpe!« roept de eedle Cid, »op! voor het heilig kruis!
Nu houdt Febus zich gescholen In de polen, En vertrekt zijn blonde hoofd; 't Licht van zijnen gulden wagen Hij drie dagen Hunnen horizon berooft. Noch blijft deze koning trotse, Als een rotse, Die geen golven en ontziet, Als een klippe die gedurig Klieft azurig 't Schuimsel van Neptunus' spriet.
Het wordt avond; de grijze lucht en de zee smelten samen; enkele zachtrood gekleurde wolken drijven door de lucht; andere komen op aan den horizon. Ieder ondervindt den invloed van dit heerlijke uur. Geluidloos klieft het schip de golven, en een parelmoeren schuim volgt het op zijn weg. In zulk een lauwe atmosfeer en 't uniforme licht beginnen droomen zich weer van den geest meester te maken.
Hoort gij hoe hun voorsteven klieft door de baren? God der vrije mannen, vive le Geus! Huiken, vliebooten, boeiers, poonen, vlug als de wind, die het orkaan met zich voert: als de wolk, die den bliksem met zich draagt. Vive le Geus! Boeiers en poonen, platboomde vaartuigen glijden op den vloed.
Met vluggen gang klieft de kleine boot de breede zilvergrijze watervlakte van het IJ, waarover de stralende herfstzon een stroom van flonkerende diamanten strooit. Lustig en vroolijk kabbelen de licht schuimende golfjes, waarover de frissche koelte uit het noord-oosten blaast, en zingen haar melodisch lied, waarnaar te luisteren niet spoedig vermoeit. Oostwaarts gaat de tocht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek