Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Och! of de bleeke dood onz' slavernije susten, Wij hebben hier toch niet daar wij op mogen rusten: Kom, aangename dood! en help ons uit dit krijt , En overschrijdt het perk, het perk van onzen tijd: Want onze slavernij schijnt eeuwig en gedurig, Gelijk de zee de een' baar op de ander golft azurig, Een ander roept: o dood! keert elders uwen boog, Maar wij: o zoete dood! kom, dwaat oog!
De opzuilende duisternis viel in reten open en, omvoold arets door azurig geschemer, stegen de verschillige beelden van hare liefde. Ze zag Johannes. Hij en wekte geen afkeer bij haar. Hij was geworden een droom, niet te genaken, en ze kon, zonder wroeging, in gepeinzen herleven het zoete bedrijf van hunne jeugd. En alles was verre, verre....
Nu houdt Febus zich gescholen In de polen, En vertrekt zijn blonde hoofd; 't Licht van zijnen gulden wagen Hij drie dagen Hunnen horizon berooft. Noch blijft deze koning trotse, Als een rotse, Die geen golven en ontziet, Als een klippe die gedurig Klieft azurig 't Schuimsel van Neptunus' spriet.
En het blauwe blank liep over de harige armen der slaven, over hunne dansende voeten, over der slavinnen krijt-wit overdoopte armen, over hare krijt-wit besproete gezichten, over haar ronde hoofden, in witte doeken omwonden; het blauwe blank liep over de blank gekalkte muren: het was éen groote, azurig geschemerde, blanke reinheid, van, in wit licht strak gehangene, toga's, waar tegen de vollers dansten, de volsters wieschen, terwijl het vuile water door een gat weg liep in de overvolle goot buiten op straat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek