United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


De kleding verschilde ook in kleur en het wapen dat op de borst van Adolf gewrocht stond, was drie maagden met gulden haar op een rood veld. Boven het schild las men deze kenspreuk: Pulchrum pro patria mori. Kort na hem volgden de vrouwen, zo prachtig dat de ogen op het goud en zilver harer kleding schemerden en verdwaalden.

Aan zijn rechterzijde reed Willem, zijn jongste broeder, wiens bleke wangen en droefgeestig gelaat, tegen het bruine aanzicht van Robrecht, als het wezen ener kranke maagd schenen te zijn. Zijn kleding verschilde niet van die zijns broeder, tenzij het krom zwaard dat men bij niemand dan bij Robrecht bemerkte. Hierop volgden veel andere Heren, zowel Franse als Vlaamse.

Dit geschiedde ook, men leerde Frans, niet slechts om een uitheemse taal te kennen, maar om een waarde, die het Vlaams nu niet meer geven kon, te verkrijgen; men liet de kleding der vaderen daar, om de vreemden in alles na te apen, men zwoer de ernstige en ware beleefdheid af, om zich aan de bedriegende politesse en de gemaakte houding der Fransen over te geven; en op die wijze plaatste zich de Belg voor de vreemden gelijk een leerling voor zijn meester.

De uitkering was gering, dus ook het aan kleding te besteden bedrag daalde. De omzet in onze zaak ging met sprongen achteruit. Menig winkelier ging failliet. We waren Gereformeerd: mijn moeder belijdend lid en de kinderen dooplid. Dus ging je 's zondags naar de kerk; de kinderen eerst alleen naar de ochtenddienst, maar vanaf hun twaalfde jaar ook 's middags.

Terwijl zij over de vermetelheid van Hugo spraken, kwam er een wapenbode in de tent, dewelke zich eerbiediglijk voor de ridders boog: zijn kleding en wapens waren met stof bedekt, en het zweet liep van zijn voorhoofd. Alles gaf te kennen dat hij zich op de reis zeer gespoed had en zich schier buiten adem had gelopen.

Zijn kleding en uitrusting ging die der andere ridders ver in pracht te boven; het schild dat op zijn borst gewrocht was, droeg drie gulden leliën op een blauw veld, onder een graaflijke kroon. Dit beduidde dat hij van koningsbloede was.

Het was een jonge Hofknaap, een lieflijk kind, op wiens gelaat de onnozelheid en de trouw te lezen stonden: zijn kleding was van zwarte en blauwe zijde, halflijfs, met allerhande zwierige versiersels. Wanneer hij op een kleine afstand der Vrouwen genaderd was, ontdekte hij zich met eerbied, en boog het hoofd diep en zonder spreken.

Een van de redenen was: men beschouwde die berichten als "oorlogs-propaganda tegen de Duitsers". Dat gold voor velen buiten het door de Duitsers bezette gebied, maar ook daarbinnen. In het bezette gebied had men bovendien te kampen met de dagelijkse problemen: kleding-, brandstof- en voedselschaarste; voor jongemannen de keus om onder te duiken dan wel gedwongen in Duitsland te gaan werken.

Dat een christelijke minderheid evenwel gedeporteerd en vernietigd werd; dat christenen die onderdoken geen distributiekaart meer ontvingen, dat hun identiteitskaart gestempeld werd met een grote C en dat ze een geel kruis op hun kleding moesten dragen om hen te isoleren van de niet-christenen.

De grootste eenvoud, maar tevens een eenvoudige, bijna onbeschrijflike sierlikheid en netheid kenmerkte haar kleding. Statig van gestalte, blonken moederlike tederheid, zachtheid, maar gelijktijdig ook beslistheid van karakter uit haar fijnbesneden trekken, uit haar donkerblauwe ogen.