Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 juli 2025


En deze stemming paste wonderwel bij al het andere: het donkere water tusschen de hooge huizen met aangevreten melaatsche muren; de keldergaten die een vunze lucht uitademden; de groote, bronzen deuren in de marmeren paleizen en patriciërwoningen, waarboven 't verbrokkeld familiewapen; de getraliede vensters der benedenverdieping en dan.... de balkons, waaraan geruischloos de gondel voorbij glijdt; balkons die wel alle een geschiedenis hebben uit romantischer, glorieuser tijden, toen, naar buiten gelokt door guitaargetokkel en serenade, de geliefde er verscheen en haren zingenden minnaar beneden in de gondel, de bloem toewierp, dien ganschen nacht aan haar borst gedragen.

Hij zeide tot zich, dat deze dappere, onbezoedelde degen wel had gedaan hem te ontkomen en vertoornd in de duisternis te verzinken; dat die degen verstandig was geweest door aldus te ontvluchten, en de toekomst voorzien had; dat hij een voorgevoel had gehad van het oproer, den oorlog der goten, der straatsteenen, het schieten door keldergaten, de aanvallen van achter; dat, van Marengo en Friedland gekomen, hij niet naar de straat de la Chanvrerie wilde gaan; dat, na 't geen hij met den vader had gedaan, hij dezen oorlog met den zoon niet wilde doen.

Napoleon vond zich herhaaldelijk in zijn voortgang belemmerd door een lange reeks van stroopers, uittrekkend op buit of er mee terugkeerend; door oproerige benden van soldaten, zich opeenhoopend voor de keldergaten en voor de deuren der paleizen, om die open te breken, eer de vlammen ze bereikten.

Uit de keldergaten kwamen ze op, de vroolijke luidruchtige menschen, die hersteld en opgefrischt in de gang, hun feestvierende gezichten hadden teruggekregen.

Het geleek die hel van het Bramahisme, de vreeselijkste der zeventien afgronden, welke de Veda het woud der zwaarden noemt. Men streed man tegen man, voet tegen voet, met pistolen, sabels, vuisten, van verre, van nabij, van onder, van boven, overal, van de daken der huizen, uit de vensters der herberg, uit de keldergaten. Men was één tegen zestig.

Neen, zei Snepvangers, zoo erg is het ook niet... er zijn zooveel bommen die verkeerd springen... Ja, ik ben bang, zei de openhartige Miranda, maar mijn vrouw lacht mij uit ... Ik kwam om u te helpen... Hebt ge zakken? Wanneer de zakken zand op de keldergaten lagen en de wateremmers klaar stonden, trok Miranda weg.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek