Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Een anker van zeer hard hout vervaardigd, tuig uit palmvezels gedraaid, even sterk als lenig; dunne zeilen, die van de brug af als waaiers open en dicht gemaakt konden worden; twee masten die geplaatst waren als de groote mast en de bezaansmast van een logger; geen windprop, geen fokzeilen; ziedaar de jonk die in alle opzichten uitstekend voor de kustvaart voldeed.
Hun besluit was terstond genomen. Kin-Fo moest, voordat de tweede nachtwake begon, de jonk verlaten, en zij beiden zouden hem vergezellen. Maar hoe zouden zij ontsnappen? Zich meester maken van de eenige boot die de jonk aan boord had? Onmogelijk. Dat was een zware sloep, en al de handen aan boord zouden noodig zijn om haar in zee te brengen.
Zij hadden nl. bericht gekregen, dat van twee Hollandsche schepen, te weten De Roode Leeuw en Vlissingen, en een Chineesche jonk, die voor Firando lagen, De Roode Leeuw, na zijn goederen reeds te hebben gelost, alsook de Chineesche jonk door storm op den wal waren geworpen, en vreesden nu, dat de Japanners deze goederen in ruil voor de karak in beslag zouden nemen.
Er vertoonden zich een massa personen op het dek van de Sam-Yep. Luid getier werd vernomen. Het leed geen twijfel, er was eene worsteling ontstaan tusschen de gewaande dooden, uit het ruim ontsnapt, en de equipage van de jonk. Maar waartoe die worsteling? Waren dan de schurken, matrozen en zeeroovers, het niet eens?
En wat Soun betreft, die overtrof zichzelf en was, uit vrees van achter te blijven, de anderen van tijd tot tijd zelfs voor. Nog een halve mijl moest men afleggen om in het vaarwater der jonk te komen. Daarenboven was het midden op den dag en al kreeg men de scaphanders niet in het oog, dan zouden zij met hunne stemmen de aandacht der schepelingen wel weten te trekken.
De jonk dreef onbeweeglijk bij de onafgebroken windstilte op de spiegelgladde oppervlakte der zee. Craig en Fry maakten een der poorten van de kajuit achter in den spiegel van de jonk open. Zonder plichtplegingen nam men Soun op en stak hem door het luik naar buiten, waar men hem in de zee hoorde plassen. Kin-Fo volgde hem onmiddellijk.
Welke ook de streken waren waarheen de orkaan de jonk gevoerd had, in de golf van Léao-Tong, of die van Pé-Tché-Dé, of zelfs in de Gele zee, men moest westwaarts sturen om den vasten wal te bereiken. Daar had men kans eenige handelsjonken te ontmoeten, die naar de monding van de Peï-ho voeren. Daar waren nacht en dag visschersvaartuigen bij de kust. De kansen om opgenomen te worden waren groot.
Een paar droppels van zijn bloed waren op de brug gesprenkeld en een beker wijn in de zee geplengd om het offer te voltooien. Wat kon, na die plechtigheden, de jonk Sam-Yep onder bevel van den waardigen gezagvoerder Yin nog te vreezen hebben? Men moet echter aannemen, dat de grillige geesten niet voldaan waren.
Van buiten zou zeker niemand aan de Sam-Yep gezegd hebben dat hare reeders er ditmaal een enormen lijkwagen van gemaakt hadden. De jonk vervoerde nu een aantal lijken in plaats van zijde, parfumeriewaren en porcelein zooals gewoonlijk, doch het uiterlijk voorkomen van het schip was niet veranderd. Het vertoonde dezelfde levendige kleuren.
Des avonds op het oogenblik dat de jonk bij den ingang der golf van Léao-Tong was, draaide de wind plotseling naar het noordoosten; daarop door het noorden heengaande, woei hij twee uur later hard uit het noordwesten. Als kapitein Yin een barometer aan boord had gehad, zou hij gezien hebben dat de kwikkolom in een punt des tijds vier of vijf millimeter was gedaald.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek