Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
"Foei!" hernam de doctor, "wij zullen hem zacht op de aarde nederzetten, en ik denk, dat een dergelijk voorval het geloof aan zijne macht van toovenaar bij zijn landgenooten aanmerkelijk zal doen toenemen." "Zij zijn in staat een god van hem te maken," riep Joe uit. De Victoria was op eene hoogte van ongeveer 1000 voet gekomen.
Eerst volgde één en daarna eene tweede paar oogen de richting van des predikers blik, en binnen eenige oogenblikken verhieven zich al de vergaderden van hunne zitplaatsen en staarden naar de deur, door welke de drie doodgewaande knapen voorwaarts stapten; Tom vooruit, toen Joe en verlegen in de achterhoede, de ongelukkige, in lompen gehulde Huck.
"Daar is eene plaats uit de Geheimen van Udolpho," zeide de doctor, "Anna Radciliffe zou deze bergen niet vreeslijker hebben kunnen afschilderen." "Waarachtig," antwoordde Joe, "ik zou des avonds niet gaarne in dit land van spoken wandelen.
Een groot gedeelte van den roem van zijn meester viel op hem terug. Men hoorde hem als een godspraak en hij bedroog zich niet meer dan een ander. Maar terwijl de doctor zijne beschrijvingen voor de officieren voortzette, zetelde Joe in den bak en behandelde de geschiedenis op zijne manier, eene handelwijze die overigens door de grootste geschiedschrijvers van alle tijden gevolgd is.
Joe wees, dankzij het uitmuntende gezicht, waarvan hij zich zoo goed bediende, eenige troepen vluchtende vogels, die aan den horizon zweefden. "Dat zijn arenden," riep Kennedy uit, na hen met zijn verrekijker herkend te hebben, "prachtige vogels wier vlucht even snel is als de onze."
Kennedy nam zijne gewone plaats en Joe volgde hen, niet zonder een gretigen blik te slaan op de schatten van de bergkloof. De doctor ontstak zijne gasvlam, de slang werd warm, een stroom van gas ontstond binnen weinige minuten, het gas zette zich uit, maar de ballon ging niet van zijne plaats. Joe zag hem ongerust aan en zeide niets. "Joe," zeide de doctor. Joe antwoordde niet.
Terwijl de Victoria op honderd voet van den grond een dorp voorbijtrok, zeide Joe: "met uw verlof, meester, ik zal hun een ledige flesch toewerpen, als zij behouden aankomt, zullen zij haar aanbidden, als zij breekt, zullen zij van de stukken talismans maken."
"Welnu, als het dag was?" vroeg de doctor op zonderlingen toon. "Niets eenvoudiger, Samuel," antwoordde de jager, "ik zou op de aarde afdalen en deze ellendelingen met geweerschoten verstrooien." "En gij, Joe?" vroeg Ferguson. "Ik, meester, ik zou voorzichtiger handelen en den gevangene doen weten, in eene overeengekomen richting te vluchten." "Hoe zoudt gij hem dit bericht doen toekomen?"
Hij gevoelde dat hij van dit oogenblik af moed en kracht voor allen moest hebben. Joe bracht de stukken van een gebroken pot mede, hij wierp die toornig onder de op den grond verspreide beenderen. Gedurende het avondmaal werd er geen enkel woord tusschen de reizigers gewisseld, zij aten met weerzin.
"Dat is zelfs eene reden, die mij doet aarzelen er boven te stijgen; men zou tot eene groote hoogte moeten rijzen, de aarde uit het gezicht verliezen en den geheelen nacht niet weten of wij voortgaan en naar welken kant wij voortgaan." "Neem een besluit, waarde Samuel! er is haast bij." "Het is verdrietig dat de wind is gaan liggen," hernam Joe, "hij zou ons ver van het onweder gevoerd hebben."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek