Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 juli 2025


"Amelia," antwoordde zij, haar vorige houding van behoedzamen argwaan hernemende. "Uw familienaam?" "Voor het oogenblik draag ik geen anderen naam dan Amelia." "En uw vader dan? Hij heeft zich Van Beveren doen noemen; maar dat is zijn naam niet: hoe heet hij?" "Hijzelf zal best in staat zijn u daarop te antwoorden." "Goed! Maar hij is hier niet. Waar bevindt hij zich thans?"

"Wie ben-je?" vroeg de gouverneur van Kashan, op zeer hoogen toon, zoo als zelfs de aanzienlijkste mannen zelden of nooit aannemen. De schoenmaker, beteuterd door dit onverwacht onthaal, deed een stap terug; maar zijne kalmte hernemende, sprak hij: "Ik ben Ali Mohammed, uw oude buurman uit den bazar der schoenmakers.

"Kon men u miskennen, na u eenmaal gezien te hebben?" zeide Arkel, den hoffelijken toon hernemende: "wel is waar; ik wilde in den aanvang mijn oogen niet gelooven; want ik kon niet beseffen, hoe de schoone erfdochter van Dekama in boerengewaad op den gemeenen weg zou liggen."

Men kent het overige, de vernielende aanval van een derde leger, de veldslag verplaatst, zes en tachtig eensklaps donderende vuurmonden, Pirch I met Bulow verschenen, de cavalerie van Zieten door Blücher in persoon aangevoerd, de Franschen achteruitgedrongen, Marcognet van de hoogte van Ohain gedreven, Durutte uit Papelotte verjaagd, Lobau in den flank gegrepen, een nieuwe veldslag, waardoor bij het aanbreken van den nacht onze verzwakte en uitgeputte regimenten overvallen werden, de geheele Engelsche linie haar aanvallende houding hernemende en vooruit gedrongen, de reusachtige opening in het Fransche leger gemaakt, het Engelsche en Pruisische schroot elkander helpende, verdelging in het front, onheil in den flank, de garde, die zich bij deze vreeselijke verwoesting in slagorde schaart.

Maar plotseling bevond hij zich tegenover dokter Antekirrt, met wien hij te Ragusa te vergeefsch getracht had in aanraking te komen. Nu scheen hem plotseling een vreeselijk licht op te gaan. Nu eerst scheen hij te begrijpen. "Gij!... Gij!"... riep hij ontzet en ten uiterste verbaasd uit. "Gij!... Gij, dokter Antekirrt!" Maar zijne zelfbeheersching, evenwel niet zonder inspanning, hernemende.

Zijn bange gillen versmolten in het bruisend gejuich der menigte. Na hem rond het leger gesleurd te hebben, kwamen zij altijd huilende, bij het vuur, en trokken hem vier of vijf malen dwars erdoor totdat de kolen, die op zijn aanzicht kleefden, hem onkennelijk hadden gemaakt. Hun loop dan weer hernemende, verdwenen zij met het dode lichaam in de duisternis.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek