Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Ha! zoo de oude Paypaert de kampwerf niet ontzeide aan al wie geen adellijk bloed in de aderen heeft, ik zou met genoegen eens binnenstappen, en dien hoovaardigen ruiter voor de eer van Holland durven staan, zonder ander wapen dan mijn moker: en ik zou wel willen zien, of hij mij met zijn degen of heirbijl aan 't lijf zou komen, en of ik hem niet zoo plat zou beuken als een haardplaat."
Dees arm is my genoeg, dees heirbijl in mijn vuist, En 't vuur dat door mijn borst in stroomen zwavels bruischt! Mijn vrienden, 't waar vergeefsch, hier aan uw zij' te sterven; U wreken is mijn plicht, en dan, het licht te derven. Ja u, mijn gade, en kroon, en 't overstelpt Heelal Dat nooit in kluisters stort, dan met zijns konings' val!
Echter aan de behendige wijze, waarop hij de eerste slagen, welke Adeelen hem met zijn heirbijl zocht toe te brengen, wist af te weren, ontwaarde men, dat hij door bedrevenheid vergoedde, wat hem wellicht aan kracht ontbrak, en men begon den strijd als meer gelijk te beschouwen.
Met onverflauwde vaart en snelheid deed Adeelen zijn heirbijl zonder tusschenpoozen rondzwieren: en de minst geweldige van zijne slagen ware genoegzaam geweest om zijn tegenstander te vellen, indien deze niet de grootste voorzichtigheid in het werk gesteld en zich alleen bij de verdediging bepaald had.
Hy-zelf ontzet niet, maar de heirbijl in zijn hand Houwt d'arm die hem bedreigt met eenen slag in 't zand, En klooft de breede borst aan drie paar forsche reuzen, Wier hand de boom ontvalt waarmeê zy hersens kneuzen. Choch nadert, alles beeft. Een pijl doorboort zijn strot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek